Ιστορική Πορεία

Η πρώτη γραπτή ιστορική εμφάνιση του Πλατάνου  έγινε στο στο περί αλώσεως της Κωνσταντινουπόλεως βιβλίο Χρονικό της Αλώσεως του Γεωργίου Σφραντζή, πρωθυπουργό του τελευταίου Αυτοκράτορα του Βυζαντίου, το 1435 με την ονομασία Πλαταμώνας. Κατά τα επόμενα έτη, αναφέρεται σε αρκετά έγγραφα την περίοδο της Ενετοκρατίας.

Όταν μάλιστα έφτασαν τα πρώτα μηνύματα για την προετοιμασία και την οργάνωση του Αγώνα για την ελευθερία από την μακρόχρονη τούρκικη σκλαβιά, έκαναν έντονη την παρουσία τους. Μέσα λοιπόν στους 1820 Έλληνες Φιλικούς, υπήρξαν 100 τουλάχιστον Αρκάδες και μέσα στους 100 αναφέρονται έντεκα Κυνουριάτες από τους οποίους τρεις ήταν Πλατανίτες. Οι τρεις Πλατανίτες Φιλικοί που βρέθηκαν από τους επίσημους καταλόγους Φιλικών και από τα αρχεία της Ρωσικής Αστυνομίας είναι οι εξής: α. Μιχαήλ Αρανίτης β. Μιχαήλ Δασκαλόπουλος και γ. Δημήτριος Ιωάννου. Αισθητή η παρουσία τους γίνεται σε όλους τους τομείς δράσεως των Ελλήνων για τη λευτεριά του τόπου.

Η κατάληψη του Πλάτανου από τους Τούρκους έγινε μετά το 1463 χωρίς να είναι γνωστό το έτος καταλήψεώς του. Σύμφωνα όμως με τον ιστορικό Βενετό Στέφανο Μάγνο το πιθανότερο είναι η κατάληψη να έγινε μεταξύ των χρονολογιών 1463-1540 ,αφού μέχρι το 1540 στα περισσότερα κάστρα του Μοριά κυριαρχούσαν οι Βενετοί. Η  κατοχή αυτή των Βενετών ξεκίνησε το 1685 διήρκησε μέχρι τον Ιούνιο του 1715. Η διάρκεια της τουρκικής κατοχής διακρίνεται σε δύο χρονικές περιόδους. Η χρονική περίοδος 1463-1685 λέγεται πρώτη Τουρκοκρατία. Η δεύτερη  ξεκινάει τον Ιούνιο του 1715 και τελειώνει με την απελευθέρωση του τόπου από τον τουρκικό ζυγό.

Πριν και κατά τη διάρκεια της Β΄ Τουρκοκρατίας (18ος και 19ος αι.) το χωριό γνώρισε μεγάλη ακμή, μαζί με άλλα γειτονικά χωριά. Την ίδια περίοδο χτίστηκαν και αρκετά αρχοντικά πυργόσπιτα. Σημαντική ήταν η προσφορά του χωριού κατά την Επανάσταση του 1821. Το 1826, ο Ιμπραήμ πέρασε από το χωριό όμως οι Πλατανίτες και οι κάτοικοι της Τρεστενάς σώθηκαν  γιατί κρύφτηκαν σε μια σπηλιά - μεγάλη για την κάλυψη των αναγκών όλων τους- στον απέναντι λόφο που οι κάτοικοι την αποκαλούν  ακόμα "τρούπα". Η μοναδική είσοδος της σπηλιάς είναι ορατή από τις Άλβεις , τις Καμάρες και τις Σέλες. Μέσα στη σπηλιά υπάρχει ακόμη  φούρνος και στέρνα, γεγονός που αποδεικνύει ότι εκεί έμεναν για πολλές μέρες οι Πλατανίτες.

Μετά την απελευθέρωση, έγινε έδρα του δήμου Πλατανούντος, ενώ τα επόμενα χρόνια, μετά τη συγχώνευσή του στον Δήμο Θυρέας, αποτέλεσε την έδρα της ομώνυμης κοινότητας.

Ο Πλαταμώνας ήταν ένα από τα χωριά που δόθηκε ως αντάλλαγμα στην προίκα της Δούκισσας των Αθηνών και των Θηβών Μαρίας Μελισσινής, συζύγου του Δούκα Κυρ Ατζόλη.