Συμπεράσματα

Στον τόπο που σήμερα τοποθετείται η Ρεντίνα συναντώνται ίχνη ζωής ήδη από την προϊστορία. Συνεπώς, διαφαίνεται ότι συνδυάζει χαρακτηρίστηκα που ευνόησαν την ανάπτυξη ζωής, παρά το γεγονός ότι η περιοχή είναι κάπως δύσβατη λόγω του φυσικού ανάγλυφου.

Πιο συγκεκριμένα, το φυσικό ανάγλυφο του τόπου έχει επηρεάσει έντονα την μορφή του οικισμού, αφού τα κτίρια τοποθετούνται σκαλωτά δημιουργώντας μια ιδιαίτερα αμφιθεατρική διαμόρφωση. Τα τεχνικά μέσα του παρελθόντος δεν επέτρεπαν στους τεχνίτες να πραγματοποιήσουν μεγάλης κλίμακας εκσκαφές. Συνεπώς, οι παρεμβάσεις στο φυσικό ανάγλυφο ήταν ήπιου χαρακτήρα. Έτσι σαν αποτέλεσμα ο οικισμός καταφέρνει να εναρμονιστεί και να συμβιώσει πλήρως με το φυσικό κάλος του τόπου, χαρακτηριστικό που συναντάμε συχνά στους παραδοσιακούς ορεινούς οικισμούς και προσδίδει ιδιαίτερη γοητεία και γραφικότητα.

Παράλληλα, ένας άλλος σημαντικός παράγοντας είναι το κλίμα που επικρατεί στη Ρεντίνα είναι ορεινό και χαρακτηρίζεται από έντονο και σκληρό χειμώνα με πολύ κρύο και έντονες χιονοπτώσεις, και ένα σχετικά ήπιο και δροσερό καλοκαίρι.  Ως αποτέλεσμα του κλίματος είναι χαρακτηριστικό ότι δεν συναντάμε  δώματα, αλλά ξύλινες στέγες που καλύπτονται με κεραμίδια ή τσίγκινες επιστρώσεις, ώστε να απομακρύνονται σύντομα το χιόνι και τα νερά της βροχής. Επίσης, ο νοτιοανατολικός προσανατολισμός συμβάλει στην υγιεινή ζωή των κατοίκων, με αποτέλεσμα τα κτίρια ακολουθούν αυτόν το προσανατολισμό και σ’ αυτή την κατεύθυνση εμφανίζονται τα περισσότερα ανοίγματα και οι αυλές. 

Η ομαλή συνύπαρξη του οικισμού με το φυσικό τοπίο σχετίζεται με τα υλικά δόμησης που προέρχονται από τον ίδιο τον τόπο. Έτσι στη Ρεντίνα, λόγω της δύσβατης θέσης της, τα υλικά λαμβάνονται από τη γύρω περιοχή  και είναι ο τοπικός λίθος και το ξύλο, τα οποία βρίσκονται σε αφθονία και από αυτά χτίζεται το σύνολο των κτιρίων του οικισμού.

Η Ρεντίνα μιας που ήταν ένας μεγάλος οικισμός με έντονη οικοδομική άνθιση διέθετε παράδοση στους χτίστες και πολλοί Ρεντινιώτες ήταν εκείνοι που έκτισαν τα σπίτια του τόπου τους μαθαίνοντας την τέχνη των γονέων τους.

Σύμφωνα με πληθώρα πληροφοριών, καθώς και από την προσωπική μας παρατήρηση διακρίνουμε πως η Ρεντίνα υπήρξε ένα τόπος με μακρόπνοο παρελθόν, όπου αποτέλεσε κέντρο πολιτισμού και οικονομικό κέντρο. Κατά την διάρκεια της ιστορίας της πολλοί κάτοικοί της μετά την Κατοχή συνέβαλλαν στο μεταναστευτικό ρεύμα και στην συνέχεια συνέβαλλαν στην οικονομική ανάπτυξη του τόπου τους.  Έτσι χτίστηκαν πολλά αρχοντικά τα οποία κοσμούν μέχρι και σήμερα τη Ρεντίνα. Τα πιο χαρακτηριστικά είναι τα αμερικάνικα.

Σήμερα η Ρεντίνα είναι ένας οικισμός που έχει χαρακτηριστεί διατηρητέος, με σκοπό να διαφυλαχθούν οι ποιότητες και οι αρετές της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής που φαίνεται να εκπροσωπεί.

Είναι πολύ ενδιαφέρον το γεγονός ότι διαμορφώνονται γειτονιές που έρχονται να ενισχύσουν την ανάγκη για ενότητα του οικισμού. Διαμορφώνονται με βάση το ανάγλυφο της κάθε περιοχής και έρχονται να δημιουργήσουν ένα περιβάλλον πλούσιο σε χωρικές σχέσεις και θέες.

Η ποικιλία του φυσικού ανάγλυφου φαίνεται να οδηγεί σε διαφορετικές αρχιτεκτονικές επιλύσεις στο χώρο. Παρ’ όλα αυτά το ύφος διατηρείται και οι επιλύσεις απαντούν στις βασικές ανάγκες των κατοίκων. Συνεπώς φαίνεται να επιτυγχάνεται η μορφολογική συνοχή του οικισμού. Ο υπαίθριο χώρος που διαμορφώνεται τόσο σε ιδιωτικό όσο και σε δημόσιο περιβάλλον, παραμένει σε όλες τις περιπτώσεις η συνδετική ουσία και η πηγή της συνοχής του χωριού. Οι ποικίλες θέες και η αμφιθεατρική διαμόρφωση είναι επίσης στοιχεία που αν μη τι άλλο συμβάλλουν στην αντίληψη μια ενιαίας ενότητας.

Με την πάροδο του χρόνου και καθώς τα κτίρια χρειάζονται συντήρηση και επιδιορθώσεις βλέπουμε εμφανώς την ένταξη σύγχρονων υλικών στην προσπάθεια διατήρησής τους. Εξαιτίας αυτού και λόγω της άγνοιας πολλές φορές οδηγούμαστε σε επιλύσεις που ξεφεύγουν απ την αρχική μορφή του έργου και αλλοιώνουν την αισθητική του. Η Ρεντίνα είναι ένας οικισμός που προστατεύεται ως διατηρητέος, γεγονός που έχει οδηγήσει στην πιο ήπια ένταξη νεωτερικών στοιχείων. Σαφώς διακρίναμε περιπτώσεις που τα αποτελέσματα αποκλίνουν από την αρχική τους μορφή, και η γενικότερη τάση που επικρατεί είναι πολύ μακριά από την διατήρηση του παλαιού ύφους.

Πολύ ενδιαφέρον, είναι το γεγονός ότι πολλοί κάτοικοι που συναντήσαμε στην Ρεντίνα και μας μίλησαν, φάνηκε να αντιμετωπίζουν με προβληματισμό το νομικό πλαίσιο που δεν τους επιτρέπει να προβούν σε ισχυρές αλλοιώσεις του κτιστού περιβάλλοντος επικαλούμενοι οικονομικούς λόγους. Συνεπώς κρίνεται απαραίτητα η ενημέρωση των κατοίκων σχετικά με τον τρόπο συντήρησης των παραδοσιακών σπιτιών, καθώς και η ουσιαστική ανάγκη που τίθεται,  ώστε να διατηρηθεί ο χαρακτήρας του οικισμού.

Σε γενικές γραμμές μπορούμε να υποστηρίξουμε ότι η Ρεντίνα έχει διατηρήσει τα παραδοσιακά της στοιχεία, παρά τις αλλοιώσεις που συναντά κανείς σε πολλές γειτονιές. Μπορούμε να πούμε πως τα κτίρια αυτά που δεν εντάσσονται σήμερα στο συνολικό χαρακτήρα δεν είναι υπεράριθμα.