Ρεντίνα (Τμήμα Β)

Πληθυσμιακά Στοιχεία, Οικονομικές και Παραγωγικές Δραστηριότητες

Ευρήματα Λαογραφικού Μουσείου ΡεντίναςΕυρήματα Λαογραφικού Μουσείου ΡεντίναςΟικογενειακές φωτογραφίες, πηγή: Λαογραφικό Μουσείο Ρεντίνας

Η Ρεντίνα, όπως και η πλειοψηφία της ελληνικής υπαίθρου, υπήρξε «θύμα» της αστυφιλίας που εκδηλώθηκε μετά τα μέσα του 20ου αιώνα. Πριν την χρονική αυτή τομή η Ρεντίνα υπήρξε μια κωμόπολη άλλων διαστάσεων που είχε αγορά, εννέα καφεπαντοπωλεία, ραφτάδικα, τσαγκαράδικα, κουρείο, μύλο, ξυλουργείο και σιδεράδικο και υπήρξε έδρα Ειρηνοδικείου, Αγρονομείου, Δασικού Σταθμού, Σταθμού Χωροφυλακής και Ταχυδρομικού Γραφείου.

Πέρα από τους σταθερούς κατοίκους της, η Ρεντίνα αποτελεί τουριστικό προορισμό για αρκετούς επισκέπτες και «ζωντανεύει» την περίοδο: 20 Ιούλη μέχρι 20 Αυγούστου. Εκείνη την εποχή στα 450 περίπου σπίτια του του χωριού, μαζεύονται πάνω από 2000 άτομα και στο σύνολο τους οι Ρεντινιώτες/ισες μαζί με αυτούς της διασποράς και τους απογόνους τους ξεπερνούν τους 3000.

Οι λιγοστοί σημερινοί κάτοικοι της Ρεντίνας στην πλειοψηφία τους ηλικιωμένοι, βιοπορίζονται από την καλλιέργια του κήπου τους και την σύνταξη που τυχόν εισπράτουν.

Τα προηγούμενα χρόνια κάποια προγράμματα επιδότησης της ΕΟΚ έδωσαν κάποια ελπίδα για την οικονομία του τόπου μα σύντομα διακόπηκαν χωρίς να επιφέρουν κάποια σημαντική αλλαγή στην ζωή των κατοίκων.