Τα περισσότερα διώροφα κτίρια έχουν έναν ξύλινο εξώστη στο κέντρο της κύριας όψης. Αποτελούνται από ξύλινα δοκάρια που άλλες φορές είναι συνέχεια των δοκών του πατώματος και άλλες όχι. Συνήθως τα δοκάρια το πατώματος σταματάνε μέσα στο πάχος του τοίχου και από εκεί, ακριβώς δίπλα ξεκινάνε τα δοκάρια του εξώστη. Κάποιες φορές το δοκάρι του εξώστη διαπερνάει το πάχος του τοίχου και φαίνεται και από το εσωτερικό του σπιτιού. Τα δοκάρια αυτά έχουν διατομή περίπου 10x15 εκατοστά. Όταν το μήκος του προβόλου είναι μεγάλο, από τον τοίχο βγαίνουν δύο δοκάρια όπου το κάτω είναι μικρότερο και και στηρίζει το πάνω. Όσο δηλαδή είναι το μήκος του μικρότερου δοκαριού, άλλο τόσο μπορεί να βγει προς τα έξω το μεγάλο δοκάρι. Τα δοκάρια έχουν απόσταση μεταξύ τους 50 με 80 πόντους και στα ακριανά και το μεσαίο πατάνε κατακόρυφα ξύλα που υποστηρίζουν τη στέγη. Πάνω στις δοκούς τοποθετούνται οριζόντιες σανίδες οι οποίες καρφώνονται μεταξύ τους αλλά και με τις δοκούς. Η στέγαση του εξώστη είναι μια πολύ πρόχειρη κατασκευή που στηρίζεται στα τρία κατακόρυφα δοκάρια και ένα πλαίσιο σανίδων συγκρατεί τη στέγη από κεραμίδια. Δεχ έχει σωθεί κανένας εξώστης αυτούσιος, συνήθως η στέγαση, όπου είχε μείνει, γινόταν με λαμαρίνα.