Τζάκια

 Τα τζάκια ήταν πολύ σημαντικά για κάθε σπίτι .Φτιάχνονταν στη μέση του τοίχου,  συνήθως σε κάποιο κεντρικό δωμάτιο , και αποτελούσαν τον πόλο γύρω από τον οποίο διαρρυθμίζονταν όλα τα στοιχεία της καθημερινής ζωής.

Η κατασκευή του τζακιού περιλαμβάνει την ένταξη της πλάτης του τζακιού και της καπνοδόχου στο πάχος του πέτρινου τοίχου. Στη βάση του τζακιού δημιουργούνταν μία σκάφη που γεμίζονταν με πέτρες και κοκκινόχωμα. Αυτή η κατασκευή υπερυψωνόταν  10 εώς 30 εκ. πάνω από το δάπεδο με τη βοήθεια ξύλινου κιβωτιοειδούς πλαισίου έστι ώστε  ο χώρος όπου καίει η φωτιά να είναι αρκετά απομακρυσμένη απο τα ξύλινα στοιχειά του πατώματος.

Το κύριο κατασκευαστικό και διακοσμητικό ενδιαφέρον του τζακιού συγκεντρώνει η ανωδομή του, η λεγόμενη φούσκα. Τα παλαιότερα τζάκια που σώζονται  και διατηρούν την αυθεντική κατασκευή της είναι λίγα. Η πάγια μορφή της είναι ένα ημικύλινδρος που συνεχίζεται προς τα πάνω με μισό κώνο. Η στερέωση της φούσκας, που δεν έχει μεγάλο βάρος μιας και το συνολικό της πάχος δεν ξεπερνάει τα 6 εκ., γίνεται με κάρφωμα των ξύλινων στοιχείων στις ξυλοδεσιές των τοίχων ιδίως των πλαίνων λεπτών φουρουσιών που στερέωναν το ταμπάνι.

Η καθιερωμένη μορφή τζακιού, με την κυλινδρική επιφάνεια αντικαταστάθηκε από τα τυπικά  ορθογωνικά τζάκια του προχωρημένου 19ου και του 20ου αι. . Αυτά τα τζάκια είναι συνήθως πέτρινα ή τούβλινα, με μικρό άνοιγμα, ψηλή παραστιά και πλευρικά ποδαρικά που δίνουν πρόσθετο βάρος στην εστία.

Δυστυχως σήμερα σώζονται ελάχιστα τζάκια στην αρχική τους μορφή , καθώς τα περισσότερα έχουν καταστραφεί.