Πρόκειται για το αρχαιοελληνικό και παραδοσιακό εκφορικό σύστημα δόμησης (ονομάζεται και «γέρμα») με σκοπό να διευκολύνεται η κάλυψη της οροφής με μια σειρά από σχιστόπλακες. Συναντάται στους τετράγωνους σταύλους όπου πρέπει να χωρέσουν δύο ζευγάρια βόδια με ξεχωριστή «ταϊσιά» για το κάθε ζώο. Η δυσκολία της στήριξης των μονολιθικών πλακών που ξεκινούσαν από τους τέσσερις τοίχους του κτίσματος ξεπεράστηκε με την κατασκευή στη μέση του στάβλου ενός πισσού (=πεσσός), με κορμό λεπτό κάτω και φαρδύτερο προς τα πάνω, ικανός να παραλάβει τα φορτία των πλακών.