Εξέλιξη - Ανάπτυξη

Οι πρώτες οικίες, χρονολογούνται στα τέλη του 12ου αιώνα και κατασκευάστηκαν στον πυρήνα του χωριού από τους κατοίκους, οι οποίοι, λόγω των επιδρομών που γίνονταν από τους πειρατές, αναγκάστηκαν να καταφύγουν στα ορεινά μέρη. Όπως προαναφέρθηκε, ο συγκεκριμένος οικισμός βρίσκεται σε ένα υψόμετρο 130 μέτρων από τη θάλασσα. Η θέση αυτή επέτρεπε στους κατοίκους, από τη μία να μην βρίσκονται πολύ απομακρυσμένοι από την θάλασσα (Όρμος Κορθίου), ενώ από την άλλη να προστατεύονται από τους εχθρούς.  Αργότερα, όταν σταμάτησαν οι επιδρομές, ο οικισμός αναπτύχθηκε περιμετρικά, με μία ακτινωτή διάρθωση, η οποία όμως σταδιακά άρχισε να διαχέεται ακόμα περισσότερο. Γι’αυτό τον λόγο παρατηρούμε πως ενώ στο κέντρο του οικισμού η δόμηση είναι ακρετά πυκνή, με στενούς δρόμους, όσο περισσότερο πλησιάζουμε στην περίμετρό του οι αποστάσεις μεταξύ των κτηρίων μεγαλώνουν και ορισμένες φορές, αυξάνονται τόσο πολύ, όπου είναι αδύνατο για έναν επισκέπτη να κατανοήσει τα όρια του οικισμού. 

Πολεοδομικά, το χωριό θα μπορούσε να χωριστεί σε τρεις επιμέρους ενότητες:

-Το κεντρικό τμήμα (πυρήνας) όπου το διατρέχει ένα δίκτυο μονοπατιών

-Το δυτικό τμήμα το οποίο το συναντάει κανείς αν προσπεράσει τον πυρήνα

-Το νότιο τμήμα το οποίο αναπτύσσεται εκατέρωθεν του δρόμου που το συδέει με τον πυρήνα.

Σε αυτή τη μελέτη έχουν καταγραφεί 52 κτήρια (Οκτώβριος 2016).