Στη περιοχή της Γορτυνίας και ιδιαίτερα στη Καρύταινα το 18ο και 19ο αιώνα αναπτύχθηκε το εξαγωγικό εμπόριο δημητριακών,που αύξησε το ενδιαφέρον της μεγάλης γαιοκτησίας για τον έλεγχο των εκτεταμένων εδαφών.Οι μεταβολές οι οποίες παρατηρούνται την περίοδο 1715-1770 στο χώρο της μεγάλης γαιοκτησίας διαφοροποιήσαν τη μορφή της ισορροπίας που κληρονόμησε η επάνακτηση των εδαφών και δημιουργήσαν νέες συνθήκες όπου κυριαρχεί το τούρκικο στοιχείο.Επιπλέον,ιδιαίτερη άνθηση γνωρίζουν τα βιοτεχνικά επαγγέλματα με τη μορφή της πλανόδιας και συμπληρωματικής απασχόλησης οπού ειδικεύονται ολόκληρα κεφαλαιοχώρια.Δίπλα στα υποτυπώδη εμπορικά καταστήματα τα τεκμήρια αποδεικνύουν τη λειτουργία εργαστηρίων στο κέντρο των συγκριτικά ανεπτυγμένων κεφαλοχωρίων,με τεχνίτες που εξυπηρετούν τις ανάγκες της ευρύτερης αγροτικής περιοχής.
Στα δημογραφικά στοιχεία της Καρύταινας που έχουν δημοσιευτεί,αναφέρεται πως το 1698 υπήρχαν στον οικισμό 16 οικογένειες,το 1700 σημειώνεται μια αύξηση και οι οικογένειες που κατοικούν εκεί είναι 47,το οποίο πιθανότατα συνέβη λόγω των αλλαγών και της μετακίνησης των κατοίκων στα κεφαλοχώρια.Το 1815 στο χωριό πλέον ζούν 3.000 κάτοικοι,με την ιδιαιτερότητα πως πλέον είναι μουσουλμάνοι και χριστιανοί.Όμως,μετά την Τουρκική επανάσταση το 1820 ο πλυθησμός μειώνεται αρκετά και πλέον ζούν 658 άτομα,το 1858 σε μικρό ποσοστό και είναι 978.Λίγο μετά τη σύσταση του νέου ελληνικού κράτους,το 1897 και αργότερα το 1912 το χωριό έχει περίπου 1200 κατοίκους,ενώ στην εποχή που μεσολάβησαν οι δύο παγκόσμιοι πόλεμοι,η κατοχή από τους Ιταλούς και Γερμανούς,ο πλυθησμός μειώνεται δραματικά και στο χωριό ζούσαν μόλις 487 άτομα το 1961 και 304 το 1981.Στη προτελευταία απογραφή του 2001,καταγράφηκαν μόνο 271 μόνιμοι κάτοικοι.