Ιδιωτικοί Ελεύθεροι Χώροι - Αυλές

 Παρατηρώντας τον χάρτη αυλών μπορεί να προσέξει κανείς κάποια συμπεράσματα σχετικά με το πως επηρεάζεται ο αίθριος χώρος των σπιτιών ανάλογα με την παλαιότητα τους και την πυκνότητα της δόμησης του χωριού. Για παράδειγμα, παρατηρούμε στη νότια συνοικία του οικισμού, τη «Μάνα», όπου η δόμηση είναι πιο πυκνή και τα κτίρια πιο παλιά, ότι πολλές αυλές βρίσκονται ανάμεσα σε δύο ή περισσότερες κατοικίες δημιουργώντας έτσι έναν κοινό χώρο, προσβάσιμο από όλες τις κατοικίες. Επιπλέον, στη «Μάνα» παρατηρείται ότι πολλές αυλές προκύπτουν από τα κενά ανάμεσα στα κτίρια με αποτέλεσμα να δημιουργούνται ακανόνιστα σχήματα. Στα περισσότερα μέτωπα των αυλών προς τον δρόμο υπάρχουν ψηλές μάντρες που οριοθετούν έτσι αυστηρά τον ιδιωτικό αίθριο χώρο και διατηρούν την δόμηση των τοίχων ενιαία χωρίς διακοπές.

 Σημαντικό χαρακτηριστικό που συναντάται συχνά στη "Μάνα" και σε ορισμένες παλιές κατοικίες στον "Γαλατά", είναι η βαθμιδωτή ανάπτυξη των αυλών. Αυτό οφείλεται στο ιδιαίτερο γεωγραφικό ανάγλυφο του οικισμού που χαρακτηρίζεται από πολλές υψομετρικές διακυμάνσεις και στο μεγαλύτερο χώρο που καταλαμβάνουν οι αυλές σε σχέση με αυτές του "Γαλατά, ο οποίος δεν αφήνει περιθώριο για ισοπέδωση του εδάφους. Συμπληρωματικά, αυτή η βαθμίδωση οριοθετεί τον χώρο και δίνει μια υποτυπώδη ιδωτικότητα στην κάθε κατοικία που μοιράζεται την αυλή της μαζί με άλλες. 

 Από την άλλη μεριά, στη βορειοανατολική συνοικία, τον «Γαλατά», όπου υπάρχει μεγάλος αριθμός νέων κτιρίων παρατηρούμε ότι οι αυλές είναι αναλογικά πιο μικρές και δίνουν την εντύπωση ότι είναι προέκταση των κατοικιών ακολουθώντας τη διεύθυνση των εξωτερικών τοίχων ή αναπτυσσόμενες περιμετρικά κατά το ήμισυ δημιουργώντας έτσι απλά ορθοκανονικά σχήματα. Οι περισσότερες αυλές στον «Γαλατά» έχουν οπτική επικοινωνία με τον δρόμο είτε με χαμηλές μάντρες είτε με περίφραξη από κάγκελα.