Η σύνθεση του οικισμού σε απόλυτη αρμονία με το φυσικό τοπίο και κατ΄επέκταση η κλιμακωτή οικοδόμησή του καθιστούν την ύπαρξη κλιμάκων σημαντική για την κυκλοφορία στον οικισμό. Η απόλυτη σχεδόν πλειοψηφία των διαδρόμων-σοκακιών του οικισμού είναι κλιμακωτοί διάδρομοι και κλίμακες που δεν ξεπερνούν τα τρία μέτρα σε πλάτος. Άλλοτε με ψηλά ρίχτια, άλλοτε με πολύ χαμηλά, είτε με φαρδιά, είτε με στενά πατήματα, οι κλίμακες αυτές διαμορφώνουν το οδικό δίκτυο του χωριού.
Υλικά:
Ως υλικό δόμησης των κλιμάκων χρησιμοποιείται η σχιστόπλακα. Μία μεγάλης επιφάνειας σχιστόπλακα τοποθετείται ως πάτημα και πακτώνεται στο ρίχτι του επόμενου σκαλοπατιού για την κατασκευή του οποίου χρησιμοποιούνται μικρότερου μεγέθους σχιστόπλακες. Η σχιστόπλακα που χρησιμοποιείται ως πάτημα, προεξέχει, μερικές φορές, μετρικά εκατοστά από το ρίχτι. Υπάρχουν κλίμακες ασβεστωμένες και συνεπώς άσπρες, ενώ υπάρχουν άλλες οι οποίες σοβαντίζονται εξωτερικά με το χαρακτηριστικό κονίαμα με αποτέλεσμα να μη φαίνεται το δομικό υλικό.
Ένα πολύ χαρακτηριστικό είδος κλίμακας αποτελεί εκείνη που ενσωματώνεται στους τοίχους και συναντάται όχι μόνο σε χαμηλό ύψος του κτηρίου αλλά ακόμα και κοντά στο δώμα. Πρόκειται για σχιστόπλακες με επιφάνεια ενός κανονικού πατήματος, οι οποίες πακτώνονται στον τοίχο ανά ένα ρίχτι. Φαίνονται σαν να αιωρούνται.
Χρήση:
Στον οικισμό παρατηρούνται σκάλες που χρησιμοποιούνται για την κυκλοφορία στον οικισμό, ως δρόμοι, για την είσοδο σε οικίες των οποίων το σημείο εισόδου δε βρίσκεται στην ίδια στάθμη με αυτή του δρόμου και άλλες ενσωματωμένες σε μαντρότοιχους που εξυπηρετούν την είσοδο-έξοδο από καλλιεργήσιμες ιδιωτικές εκτάσεις ή διευκολύνουν την εναλλαγή των επιπέδων των δρόμων.