Εξέλιξη - Ανάπτυξη

ΟΙΚΙΣΤΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ-ΑΝΑΠΤΥΞΗ:

Κοιτώντας τον αντίστοιχο χάρτη, διαπιστώνουμε ότι τα κτίσματα του οικισμού, μπορούν να καταταγούν πολύ βασικά-χρονολογικά στους εξής τρεις αιώνες: 18ο, 19ο και 20ο. Πρέπει να σημειωθεί όμως ότι ορισμένα εξ’ αυτών, ίσως είναι και τα παλαιότερα, όμως δυστυχώς δεν υπάρχει κάποιο τεκμήριο, ώστε να μπορούμε να ισχυριστούμε με βεβαιότητα την ακριβή χρονολογία κατασκευής τους. Επίσης, σημαντικό είναι το ζήτημα της μετεξέλιξης (στη μορφή και κατασκευή) πολλών κτηρίων,  με το πέρασμα των χρόνων. Πιο συγκεκριμένα, παλαιότερα, σε μια κατοικία αυξάνονταν οι χώροι της, όσο αυξάνονταν και τα μέλη της οικογένειας που διέμεναν σε αυτήν.
 

Το πρώτο κτίσμα του χωριού βρισκόταν στη δυτική πλευρά κι αποτελούνταν από ένα μικρό δωμάτιο. Εκεί διέμενε ένας Επίσκοπος κι η επιλογή του συγκεκριμένου σημείου για την κατασκευή της οικίας του, δεν ήταν καθόλου τυχαία, διότι εκεί υπήρχαν πηγές που σώζονται μέχρι και σήμερα. Πρόκειται για κτίσμα του 18ου αιώνα λοιπόν, το οποίο έπειτα από τόσα χρόνια έχει μεταλλαχτεί, σε ένα πολύ μεγαλύτερο -παραδοσιακής αρχιτεκτονικής- οίκημα. Πολλά άλλα τοπόσημα (λ.χ. «Γεφύρι της Αγάπης» κλπ) φαίνεται να χτίστηκαν τον ίδιο αιώνα. Κατά τον 19ο αιώνα, φαίνεται να χτίστηκε το οικιστικό κέντρο και τα περισσότερα οικήματα που βρίσκονται άνωθεν στου ασφαλτόδρομου, ενώ τα κτήρια κάτω από αυτόν κατά τον αμέσως επόμενο αιώνα.
    

Σημασία σ’ αυτό το σημείο έχει, να τονίσουμε τη μορφή ανάπτυξης των κτισμάτων στον εκάστοτε προαναφερθέντα αιώνα. Τον 18ο θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε την ανάπτυξη σημειακή-διάσπαρτη. Ο 19ος αι. έχει ακτινωτή ανάπτυξη με κέντρο την Εκκλησία, δηλαδή υποθέτουμε ότι η Εκκλησία του χωριού και τα γύρω κτήρια χτίστηκαν στις αρχές αυτού του αιώνα και προς το πέρας του αναπτύχθηκαν με ακτινωτή μορφή κι επέκταση τα υπόλοιπα. Τέλος, στον 20ο αιώνα η ανάπτυξη είναι γραμμική, με την έννοια ότι τα κτίσματα αναπτύσσονται και χτίζονται σε ένα γενικότερο σχήμα γραμμής· μάλιστα σχετικά παράλληλο με τον ασφαλτόδρομο.