Ιδιωτικοί Ελεύθεροι Χώροι - Αυλές

Τα περισσότερα από τα κτίρια  της Ζάτουνας έχουν ιδιωτικές αυλές, οι οποίες όμως σε γενικές γραμμές δεν καταλαμβάνουν μεγάλο ποσοστό του οικοπέδου. Κάνοντας κάποιος μια γρήγορη βόλτα στον οικισμό, θα παρατηρήσει ότι οι περισσότερες από αυτές δεν είναι σχηματοποιημένες, με αποτέλεσμα η φύση να εισχωρεί ανάμεσα στα κτίρια, χωρίς καμία συγκεκριμένη διαμόρφωση ή ανθρώπινη επέμβαση. Βέβαια, σε ορισμένες περιπτώσεις υπάρχουν αυλές που οριοθετούνται και διαχωρίζονται από το δρόμο με πέτρινα  τοιχάκια – πεζούλια, τα οποία όμως και αυτά είναι χαμηλά και δεν εμποδίζουν την οπτική επαφή του κτίσματος με την αυλή και το δρόμο.

Οι αυλές συναντώνται κυρίως μπροστά από την όψη του κτιρίου που βλέπει στο δρόμο ή στο μονοπάτι, απ’ όπου γίνεται και η είσοδος στο κτίριο. Παράλληλα όμως βλέπουμε και αυλές που κρατούν πιο ιδιωτικό χαρακτήρα και βρίσκονται στην πίσω όψη του κτίσματος, αλλά και εκείνες που το περιτριγυρίζουν.

Οι χώροι αυτοί αποτελούν μια μετάβαση από το δημόσιο στο ιδιωτικό και μπορούν να πάρουν διάφορες λειτουργίες. Χρησιμοποιούνται από τους κατοίκους είτε ως κήποι για καλλιέργεια οπωροκηπευτικών ή εκτροφή λιγοστών ζώων, είτε ως αποθήκη, είτε ως υπαίθριοι χώροι εστίασης. Επομένως, οι λειτουργίες ποικίλουν ανάλογα με τη θέληση του ιδιοκτήτη.

Δεν παρατηρούνται λοιπόν ψηλοί μαντρότοιχοι ή άλλα στοιχεία, τα οποία να οριοθετούν σαφώς και απόλυτα το κτίσμα και τον ιδιωτικό ελεύθερο χώρο του από το δημόσιο. Έτσι, δεν υπάρχει ουσιαστικό φράγμα ανάμεσα στην ιδιωτική και τη δημόσια ζωή στο χωριό. Η μια διεισδύει στην άλλη και οι δύο μαζί συνυπάρχουν αρμονικά.