Tο 1698 η Ζάτουνα είχε 60 οικογένειες, που κατά εκτίμηση ήταν 300 άτομα, ενώ το 1770 οι κάτοικοι αυξήθηκαν λίγο, κατά 74 άτομα. Το 1836, που ο οικισμός ανήκε στο δήμο Βουφαγίων, μαζί με τα χωριά Μάρκου, Βλόγγος, Αράχοβα, Τρεστενά και Στρούτζες, ο πληθυσμός έφτασε τους 842 κατοίκους. Λίγα χρόνια μετά, το 1899, τον δήμο Βουφαγίων αποτελούσαν τα χωριά Ζάτουνα, Μάρκου, Βλόγγος, Ζέρζοβα, Στρούτζα, Τρεστενά και Αράχοβα. Η έδρα του δήμου εκείνη την εποχή ήταν η Ζάτουνα και οι κάτοικοι του οικισμού αυξήθηκαν ραγδαία στους 1010. Αργότερα, στις 14 Φεβρουαρίου του 1912, όπου ο δήμος καταργείται, η Ζάτουνα γίνεται Κοινότητα και το 1940 ο πληθυσμός της μειώνεται στους 870 κατοίκους. Το 1991 οι κάτοικοι έφταναν μόλις τους 198.
Η Κοινότητα της Ζάτουνας καταργείται με το “Νομοσχέδιο Καποδίστριας” την περίοδο του ΄98 και υπάγεται μαζί με τις άλλες κοινότητες στον δήμο Δημητσάνας.
Σήμερα πλέον, στον οικισμό είναι καταγεγραμμενοι μόνο 45 μόνιμοι κάτοικοι. Βέβαια, το καλοκαίρι το χωριό γεμίζει ζωή, καθώς το επισκέπτονται κάτοικοι άλλων περιοχών, με καταγωγή από εκεί, αλλά και τουρίστες.
Στο παρελθόν, τα προϊόντα που παρήγαγαν οι κάτοικοι ήταν μαλλί, μετάξι, πρινικόκκι, βελανίδια και δέρματα, για τα οποία το χωριό ήταν ιδιαίτερα γνωστό. Επίσης, οι κάτοικοι ασχολούνταν με την κτηνοτροφία, τη γεωργία και το εμπόριο.