Γενική Εικόνα - Σχέση με το Φυσικό Περιβάλλον

Ο κεντρικός οδικός άξονας της Ζάτουνας  χωρίζει τον οικισμό σε δύο επιμέρους τμήματα κατά τον άξονα βορρά-νότου. Τα τμήματα αυτά περιλαμβάνουν μικρά επιμέρους οικιστικά σύνολα και πλούσιο φυσικό περιβάλλον, το οποίο παρεμβάλλεται ανάμεσα σε αυτά δημιουργώντας μία εναλλαγή δομημένου και φυσικού περιβάλλοντος (σκίτσο 1). Έτσι, παρατηρώντας κανείς τον οικισμό από μακριά, διαπιστώνει εύκολα τη διείσδυση του φυσικού τοπίου ανάμεσα στα γειτονικά κτίρια, αλλά και ανάμεσα στα κτιριακά σύνολα. 

Το τοπίο συμπληρώνεται από τα μικρότερα εκκλησάκια και προσκυνητάρια που υπάρχουν εντός αλλά και εκτός του οικισμού (Παναγία Ελεούσα, Άγιος Γεώργιος, Άγιος Νεκτάριος, Άγιος Ιωάννης, Άγιος Χαράλαμπος κα). Κυρίαρχο συστατικό είναι το άφθονο τρεχούμενο νέρο. Διάσπαρτες πηγές και βρύσες συναντά κανείς στο χωριό (η Βρύση των Κολοκοτρωναίων, το Νερούλι, η Πάνω Βρύση, ο Πύργος και η Πέρα Βρύση).

Η Ζάτουνα είναι ένας οικισμός που περιλαμβάνει περίπου 160 σπίτια, τα οποία συγκεντρώνονται κυρίως στο κέντρο, ενώ παρατηρείται αραιότερη δόμηση στην περιφέρεια.  Τα σπίτια έχουν κατασκευαστεί από παραδοσιακά υλικά (πέτρα, ξύλο) και παρουσιάζουν συγκεκριμένους τύπους κατόψεων. Λόγω της κλίσης του εδάφους, παρατηρούνται διαφορές στις όψεις των κτιρίων. Καθώς το χωριό αναπτύσσεται κατηφορικά στην πλαγιά η διαφορά των όψεων είναι συνήθως ένας όροφος. Ωστόσο σε 2 συγκεκριμένα σημεία δεν υπάρχουν καθόλου κτίσματα και αυτό λόγω της έντονης κλίσης του εδάφους.