Τα αμπάρια διαμορφώνονταν κάτω από υπερυψωμένα κατά 0,5-1 μ. σανιδώματα και χρησίμευαν ως αποθηκευτικοί χώροι, όπου οι Μανιάτες φύλασσαν τη σοδειά τους και άλλα πολύτιμα είδη. Τα σανιδώματα αποτελούσαν χώρο ύπνου ολόκληρης της οικογένειας και η πρόσβαση σε αυτά γινόταν με δύο - τρία ξύλινα σκαλοπάτια. Τα μέλη κοιμόντουσαν πάνω σε στρωσίδια, τα οποία μάζευαν την ημέρα σε μια στοίβα (ντρακάδα ή γιούκο). Η διάταξη με το αμπάρι ήταν πιο συνηθισμένη στα νοτιότερα τμήματα, ενώ στο Βορρά έστρωναν για ύπνο στο πάτωμα και αποθήκευαν τη σοδειά και το σπόρο σε μεγάλες ξύλινες κασέλες. Συχνά μια κύρια κασέλα, που λεγόταν αμπάρι ή καναπές, με ύψος 50-60 εκ. και αντίστοιχο πλάτος, διαμορφωνόταν σε όλη την 'καλή' στενή πλευρά του χώρου και χρησίμευε και ως κάθισμα.