Ιστορικά για τη Μάνη

Η ευρύτερη περιοχή τηs Μάνηs ιστορικά αναφέρεται με το όνομα Μαίνη από τον 9ο αιώνα μ.Χ. κι έπειτα. Ορίζει τη μεσαία χερσόνησο στα νότια τηs Πελοποννήσου και τον τόπο γύρω από αυτή. Η περιοχή χαρακτηρίζεται από το άγριο Βραχώδεs έδαφοs, αφού σ' αυτήν κυριαρχεί η οροσειρά του Άνω και Κάτω Ταuγετου που είναι απόληξη τηs μεγάληs οροσειράs τηs Πίνδου. Καταλήγει στο νοτιότερο άκρο τηs ηπειρωτικήs Ελλάδαs, στο ακρωτήριο Ταίναρο ή Κάβο Ματαπάs. Λόγω τηs γεωγραφίαs του, αποκομμένου και στερημένου από σημαντικούs φυσικούs πόρουs, τόπου η Μάνη υπήρξε για αιώνεs ένα ασφαλέs καταφύγιο και ορμητήριο. Τόσο το θαλάσσιο περίγραμμα και η κύρια κορυφογραμμή του Άνω Ταΰγετου ήταν ανέκαθεν όρια σταθερά και δυσπρόσβλητα.