ΚΤΙΡΙΟ 67

Με απόφαση της Διεύθυνσης Νεωτέρας και σύγχρονης Αρχιτεκτονικής Κληρονομιάς του Υπουργείου Πολιτισμού ( 28771/03/21.04.07 ) ΦΕΚ 171/ΑΑπ./09.05.07 ) χαρακτηρίστηκε ως   « μνημείο  διότι ως παραδοσιακή οικία είναι τυπικό δείγμα κατοικίας της περιοχής πριν την απελευθέρωση της Θεσσαλίας το 1881 και αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα του παραδοσιακού Οικισμού Αφετών».

  Σύμφωνα με πληροφορίες της Ελένης Μαργαριστοπούλου, η οικία κτίστηκε περί το 1860. Η αναπαλαίωση της οικίας έγινε το 2008 από παραδοσιακούς μαστόρους ( με βάση τα εγκριθέντα από την Υπηρεσία Νεοτέρων Μνημείων και Τεχνικών Έργων Θεσσαλίας σχέδια και τη σχετική απόφαση της Νομαρχίας Μαγνησίας ), ενώ ανακατασκευάστηκε το φουρναριό και το παράσπιτο ( με τη διαμόρφωση του σε ξενώνα ) και έγινε η προσθήκη του χώρου στάθμευσης καθώς και η περίφραξη, με παλιά παραδοσιακά κάγκελα. Αρχικά υπήρχαν δυο κτίρια. Κατά την αναπαλαίωση, η οικία ενοποιήθηκε και αποκαταστάθηκε στην αρχική της μορφή: ελευθερώθηκαν τα δυο ανοίγματα του μεσότοιχου στο ισόγειο και στον όροφο. Ακόμα , γυμνώθηκαν και υδροβολήθηκαν οι τοίχοι για να αρμολογηθούν (εξωτερικά) ή να σοβατιστούν (εσωτερικά). Στη συνέχεια, κατασκευάστηκαν φατνώματα κάτω από τα παράθυρα ( για την τοποθέτηση σωμάτων θέρμανσης), η νέα σκάλα, η φούσκα του τζακιού ισογείου (στον αρχικό, τούρκικο τύπο), η φούσκα της εσωτερικής, πλέον, κουζίνας, τα μπάνια, τα πατώματα, οι πόρτες και τα παράθυρα , οι μεσοτοιχίες κλπ., ενώ επενδύθηκε εσωτερικά, ώστε να είναι ορατή η στέγη.Η τελευταία είναι φτιαγμένη από καστανιά και με την πάροδο του χρόνου το ξύλο έχει γίνει σκληρό σαν τσιμέντο. Καστανιά χρησιμοποιήθηκε και στα κουφώματα. Το σπίτι είναι 120 τ.μ.