Συρράκο (Τμήμα Α - Ομάδα 18)

Οικοτεχνία - Εμπόριο - Κοινωνικές τάξεις

1630, αποτελεί ημερομηνία ορόσημο κατά τον Βαγγέλη Αυδίκο, καθώς μέρος των νομάδων άρχισαν να εγκαθίστανται μόνιμα στο Συρράκο, με μόνιμο επάγγελμα, ως βιοτέχνες επεξεργασίας του μαλλιού και ραφτάδες. Η οικονομική άνοδος και η μόνιμη κατοίκηση διαχώρισε τους μόνιμους κατοίκους από τους νομάδες δημιουργώντας μια νέα ιεραρχία, με δυο βασικές τάξεις, των κτηνοτρόφων και των ραφτάδων.

Μέχρι το 1820 υπάρχουν 3 κοινωνικές τάξεις:

Α. Μεγαλέμποροι

Β. Μικροέμποροι, τεχνίτες, εργαστηριάρχες 

Γ. Ποιμένες, υλοτόμοι, αγωγείς, αχθοφόροι γεωργοί[1]

ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΑ

Μάλλινα υφαντά, φλοκάτες, καλτσίνο, μαντανιές, βελέντζες, απλάδια, στρωσίδια, ντορβάδες, δισάκια, μαξιλάρια, καναποστρώσεις, μπάντες, δίμιτο, όλα σε μεγάλη ποικιλία χρωμάτων και σχεδίων.

Κάπες, οι οποίες ήταν αδιάβροχες λόγω του μάλλινου υφάσματος που χρησιμοποιούσαν για να ραφτούν. Φημολογείται ότι τις χρησιμοποιούσε και ο στρατός του Ναπολέοντα Βοναπάρτη. 

Γάλα, τυρί, βούτυρο, δέρματα.[1]



[1] Ό.π., Συρράκο: Πέτρα – Μνήμη – Φως, τόμος 2ος, σ.. 66.


[1] Ό.π., Συρράκο: Πέτρα – Μνήμη – Φως, τόμος 2ος, σ. 96.

 

ΟΙΚΟΤΕΧΝΙΑ 
Γυναίκα στον Αργαλειό
ΟΙΚΟΤΕΧΝΙΑ Γυναίκα στον Αργαλειό
ΕΜΠΟΡΙΚΟ ΧΑΡΤΗΣ
Πορτουλάνα 1664: 
https://www.academia.edu/17855789/%CE%A4%CE%9F_%CE%91%CE%A1%CE%A4%CE%99%CE%9D%CE%9F_%CE%95%CE%9C%CE%A0%CE%9F%CE%A1%CE%99%CE%9F_%CE%9A%CE%91%CE%99_%CE%A4%CE%9F_%CE%95%CE%9C%CE%A0%CE%9F%CE%A1%CE%99%CE%9F_%CE%A4%CE%97%CE%A3_%CE%9A%CE%91%CE%A0%CE%91%CE%A3_%CE%91%CE%A0%CE%9F_%CE%A4%CE%9F%CE%9D_17%CE%BF_%CE%A9%CE%A3_%CE%A4%CE%9F%CE%9D_19%CE%BF_%CE%91%CE%99%CE%A9%CE%9D%CE%91
ΕΜΠΟΡΙΚΟ ΧΑΡΤΗΣ Πορτουλάνα 1664: https://www.academia.edu/17855789/%CE%A4%CE%9F_%CE%91%CE%A1%CE%A4%CE%99%CE%9D%CE%9F_%CE%95%CE%9C%CE%A0%CE%9F%CE%A1%CE%99%CE%9F_%CE%9A%CE%91%CE%99_%CE%A4%CE%9F_%CE%95%CE%9C%CE%A0%CE%9F%CE%A1%CE%99%CE%9F_%CE%A4%CE%97%CE%A3_%CE%9A%CE%91%CE%A0%CE%91%CE%A3_%CE%91%CE%A0%CE%9F_%CE%A4%CE%9F%CE%9D_17%CE%BF_%CE%A9%CE%A3_%CE%A4%CE%9F%CE%9D_19%CE%BF_%CE%91%CE%99%CE%A9%CE%9D%CE%91
Ιταλός με ελληνική κάπα. 
Σαρδήνιος με ιταλική κάπα.
Ιταλός με ελληνική κάπα. Σαρδήνιος με ιταλική κάπα.
Σφραγίδα της σαπωνοποιίας των Συρρακιωτών αδελφών Γ. Σουμαλεύρη, στην Κέρκυρα, το 1820.
Σφραγίδα της σαπωνοποιίας των Συρρακιωτών αδελφών Γ. Σουμαλεύρη, στην Κέρκυρα, το 1820.