Συμπεράσματα

Το έδαφος είναι διαβαθμισμένο με αναλημματικούς τοίχους και η κυκλοφορία γίνεται μέσω ενός δικτύου καλντεριμιών δαιδαλώδους διάταξης. Το οικοδομικό σύστημα είναι σημειακό και παρουσιάζει μια οργανική δομή βασισμένη στην μονάδα οικίας - αυλής άριστα προσαρμοσμένη στο ανάγλυφο. Πέρα από τον τύπο οικίας - αυλής παρουσιάζει αρκετή ποικιλομορφία διατηρώντας κοινές τυπολογίες στα αρχιτεκτονικά μέρη. 

Τα κτίσματα αναπτύσσονται σε ένα μέχρι τρία επίπεδα ανάλογα με την διάταξη σε σχέση με το πρανές. Η τυπολογία της εισόδου με καμάρα εντοπίζεται σε όσα έχουν από δυο επίπεδα και άνω. Οι αυλές επίσης διαρθρώνονται σε περισσότερα από ένα επίπεδα. Ο βορεινός τοίχος είναι πάντα τυφλός και χαμηλότερος σε ύψος και η είσοδος τοποθετείται σε μια από τις υπόλοιπες πλευρές. Τα παλαιά ανοίγματα είναι στενά με χαρακτηριστική λάξευση στο ανώτερο τμήμα του λαμπά. Τα πρέκια είναι είτε ξύλινα είτε πέτρινα τοξωτά. Για όσες οικίες αναπτύσσονται σε δυο ή παραπάνω επίπεδα η συνήθης διάταξη χώρων είναι η χρήση του ισογείου (κατώι) ως αποθηκευτικός χώρος – χώρος φύλαξης ζώων και στο δεύτερο επίπεδο χαγιάτι πριν την είσοδο στην οικία με τους χώρους καθιστικού – κουζίνας – ύπνου σε ποικίλες διαρρυθμίσεις. Η ύπαρξη τζακιού είναι καθολική. Στον αύλιο χώρο εντοπίζεται πάντα βοηθητικός χώρος που άλλοτε χρησίμευε ως τουαλέτα. Οι στέγες είναι συνήθως τετράριχτες. Η εξωτερική τοιχοποιία των κτισμάτων είναι συχνά ψευδοϊσόδομη με ημιλαξευτούς λίθους και ελάχιστο συνδετικό κονίαμα. Χαρακτηριστικές είναι οι πέτρινες κωνικές απολήξεις στις στέγες και τις καμινάδες, τα φουρούσια που προέχουν κάτω από τα παράθυρα και η ένθεση λαξευμένης πέτρας σε σχήμα μαστού που παρεμβάλλεται σε τυχαίες θέσεις στις εξωτερικές τοιχοποιίες.

Στην περιοχή μελέτης εντοπίζεται σημαντικός αριθμός νέων ή ανακαινισμένων οικοδομημάτων (50%). Διατηρούν την γενική τυπολογία της λιθόκτιστης τοιχοποιίας και της στέγης με επίστρωση πλακών*. Διατηρούν κάποια μορφολογικά γνωρίσματα όπως τα μεμονωμένα πέτρινα υποστυλώματα και τα τόξα άνω των ανοιγμάτων, όχι για στατικούς λογούς, αλλά για διακοσμητικούς λόγους και λόγους εναρμόνισης με το σύνολο. Διαφοροποιούνται ως προς την χρήση νέων υλικών με αφανή τρόπο πχ πλάκες ορόφων και εσωτερικός σκελετός οπλισμένου σκυροδέματος για την ενίσχυση του φέροντος οργανισμού, ή με εμφανή τρόπο στην περίπτωση των κουφωμάτων των ανοιγμάτων με την χρήση αλουμίνιου και στην περίπτωση της χρήσης τσιμεντοκονιάματος στην αρμολόγηση της εξωτερικής τοιχοποιίας. Διαφοροποιούνται  και ως προς την τυπολογία επιμέρους αρχιτεκτονικών  μερών με την ύπαρξη προβόλων, το ευρύτερο πλάτος των ανοιγμάτων, τα μεταλλικά κιγκλιδώματα. Τα παραπάνω μαρτυρούν την επιρροή του σύγχρονου τρόπου ζωής.

Σε ότι αφορά τα παλαιότερα κτίσματα που φέρουν όλα τα χαρακτηριστικά της παραδοσιακής δόμησης η κατάστασή διατήρησης των μισών εξ΄ αυτών δεν είναι ιδιαιτέρως καλή, ενώ των υπολοίπων μάλλον μέτρια. Παρατηρήθηκαν επεμβάσεις όπως η διάνοιξη των ανοιγμάτων, προσθήκες όπως πρόβολοι με πλάκα οπλισμένου σκυροδέματος και βοηθητικοί χώροι με τσιμεντόλιθο, και οικονομικές λύσεις επιδιόρθωσης όπως η επικάλυψη στέγης με λαμαρίνα. Οι παραπάνω απόπειρες καταδεικνύουν αδυναμία ανταπόκρισης στις ανάγκες συντήρησης των οικοδομημάτων.

Στον δημόσιο χώρο έχει διατηρηθεί ο παραδοσιακός τρόπος δόμησης και χρήσης των υλικών με ελάχιστες εξαιρέσεις. Φαίνεται ότι έχουν γίνει εκτεταμένες προσπάθειες συντήρησης και αποκατάστασης τόσο των καλντεριμιών όσο και κτισμάτων δημοσίου ενδιαφέροντος όπως οι βρύσες καθώς φαίνονται όλα να είναι σε καλή κατάσταση. Η βλάστηση τείνει να είναι ανεξέλεγκτη σε ιδιωτικούς ανεκμετάλλευτους χώρους. Σε σπάνιες περιπτώσεις εντοπίστηκαν μπάζα μέσα σε οικόπεδα.

Το γενικότερο σύνολο φαίνεται αρμονικό και σε ότι αφορά την σχέση δημοσίου και ιδιωτικού χώρου και σε ότι αφορά τη σχέση του οικισμού με το φυσικό του περιβάλλον. Ο κίνδυνος όμως της αλλοίωσης ελλοχεύει.