Συρράκο (Τμήμα Α - Ομάδα 18)

Γεωργία - Κτηνοτροφία Δομή Τσιφλικιού - Νομαδική Ζωή

Μικρής εμβέλειας, για την τοπική κάλυψη αναγκών. Κατασκευή αναβαθμών με σύστημα από πεζούλες. Καλλιεργούσαν δημητριακά, στάρι, βρίζα, καλαμπόκι. Όπως αναφέρεται, δεν ασχολούνταν με την γεωργία οι Συρρακιώτες αλλά οι Παλιχωρίτες, έμποροι των Συρρακιωτών. Ιεραρχικό Σύστημα, με αρχή το Τσιφλίκι 

 Τσιφλίκι: φεουδαρχικό σύστημα με αυστηρή ιεραρχική δομή, το οποίο είχε στην κατοχή του μεγάλες εκτάσεις γης και αριθμό ζώων. Ο θεσμός τερματίσθηκε το 1917 με την αγροτική επανάσταση. 

ΔΟΜΗ ΤΣΙΦΛΙΚΙΟΥ

Τσέλιγκας: ήταν ο γενάρχης του τσιφλικιού, ο κάτοχος των βοσκήσιμων εκτάσεων, του κτηνοτροφικού αποθέματος του κοινωνικού συνόλου και της οικονομικής πιστωτικής κινητικότητας.

Υπό την προστασία-κατοχή του βρίσκονται οι:

1.     Αγωγιάτες: ασχολούνταν με τις μεταφορές και διάφορες αγγαρείες, κάτοχοι ζώων μεταφοράς φορτίων και λίγων γιδιών.

2.     Τυροκόμοι: ασχολούνταν με τη μεταποίηση του γάλατος, διάφορες αγγαρείες και επικουρία, κατείχαν λίγα γίδια.

3.     Σμίχτες: εργατικό δυναμικό, μικροϊδιοκτήτες λίγων ζώων, με μικρό μερίδιο στα κέρδη.

4.     Πικράροι: εργάτες, μισθωτοί και τσοπάνηδες.Οι κτηνοτρόφοι έμεναν έξι μήνες στο Συρράκο και έξι μήνες στον κάμπο. Οι Παλιοχωρίτες, οι οποίοι καλλιεργούσαν τις πεζούλες του Συρράκου, έμεναν μία χρονιά νότια του χωριού και την άλλη στα βόρεια. Το Συρράκο αποτελούσε καλοκαιρινό βοσκοτόπι. Τα κοπάδια έβοσκαν στα βουνά Πολέμα, Τσάρκο Μπλιάρο, Γκλιάτσα, Γαλαρόκαμπα. Για τα χειμαδιά ακολουθούσαν την πορεία Συρράκο-Ελάτα ή Πετροβούνι-Χαριοκόπι ή Γορίτσα-Κανέτα και διαφοροποιούνταν σε δύο διαδρομές, η μία από τη δημοσιά και η άλλη από εσωτερικά μονοπάτια. Και οι δύο διαδρομές κατέληγαν στον κάμπο, όπου τα κοπάδια με τις οικογένειες διασκορπίζονταν ανάλογα.

ΝΟΜΑΔΙΚΗ ΖΩΗ /ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ

α. Από τον δημόσιο δρόμο: Πηγές Λούρου, Βούλιστα, Κεράσοβο, Παντάνασσα, Λιοβούνια, Λάμαρη, Πρέβεζα, Άκτιο. 

β. Μούλες, Πέστα, Σκλίβανη, Πέντε Πηγάδια, Γοργόμυλο, Τριβίνα, Γέφυρα Καλογήρου.

Η σημαντική θέση της κτηνοτροφίας στην οικονομία της περιοχής φαίνεται και από τις διεκδικήσεις των βοσκοτόπων. 

Η καλοκαιρινή νομαδική ζωή στο Συρράκο ήταν, όπως λέει η προφορική ιστορία, ξένοιαστη. Η κοινωνία άνοιγε προς γνωριμίες και πραγματοποιούνταν χοροί, πανηγύρια, παρέες, φιλίες, προξενιά, αρραβωνιάσματα, γάμοι.