Ο βαθμός επέμβασης στα κτίρια του οικισμού είναι ελάχιστος οπότε δεν υπάρχει αλλοίωση στον ιστορικό και παραδοσιακό χαρακτήρα της Μονεμβασιάς. Υπάρχουν ορισμένοι λόγοι που βοήθησαν στην διατήρηση αυτού του χαρακτήρα. Το πιο σημαντικό βήμα προς αυτή την κατεύθυνση ήταν η κήρυξη της Μονεμβασιάς ως μνημείο και αρχαιολογικό χώρο το 1971. Από τότε, κάθε νέα αρχιτεκτονική μελέτη λαμβάνει έγκριση από την αρχαιολογική υπηρεσία για την υλοποίησή της. Επιπλέον, ουσιώδες αποδείχθηκε το έργο της Χάρις και του Αλέξανδρου Καλλιγά, οι οποίοι από την δεκαετία του 1960 αναστηλώνουν τα κτίρια του κάστρου της Μονεμβασιάς, τα οποία πριν το 1960, παρέμεναν σε ερειπιώδη κατάσταση.
Ωστόσο, έχει γίνει καταγραφή ορισμένων επεμβάσεων που έχουν παρατηρηθεί στις όψεις των κτιρίων, από το 1880 έως σήμερα.
1. Ήπια επέμβαση
2. Μέτρια επέμβαση
3. Έντονη επέμβαση
4. Καμία επέμβαση (Εικόνα 3,7,8,9)
Οι περισσότερες επεμβάσεις κρίνονται ήπιες ή μέτριες, διότι αφορούν σε στοιχεία δευτερεύοντα ως προς την λειτουργία, την δομή και την μορφολογία των κτιρίων. Συνεπώς, δεν αλλοιώνουν τον χαρακτήρα του οικισμού. Παράλληλα, έντονη επέμβαση υπάρχει μόνο μία(προσθήκη ξύλινου εξώστη στα κτίρια), και κρίνεται πιο σοβαρή διότι μεταβάλλει την γεωμετρία του κελύφους και αλλάζει τη λειτουργία της κάτοψης, καθώς η εκτόνωση του εσωτερικού χώρου που γίνεται παραδοσιακά στο δώμα, τώρα γίνεται και μέσω του ξύλινου εξώστη. Ωστόσο, δεν επιφέρει ούτε αυτή η επέμβαση αλλοίωση στο σύνολο της εικόνας του οικισμού, διότι παρατηρείται σε ελάχιστες περιπτώσεις κτιρίων.