Στην Κερατέα βρίσκουμε τοξοτές κατασκευές ,όπως οι μεγάλες καμάρες των "καμαρόσπιτων" ή μικρότερα τόξα για ανοίγματα κουφωμάτων και διαμόρφωση εισόδων. Από τα τόξα αυτά άλλα είναι οξυκόρυφα και άλλα ημικυκλικά. Επίσης σε ναούς συναντάμε θόλους. Η παρουσία της κάμαρας με τα βασικά χαρακτηριστικά της έχει εντοπιστεί σε πολλά χωριά των Μεσογείων. Στο γνωστό καμαρόσπιτο ,έναν αδιαμφισβήτητα κυρίαρχο τύπο σπιτιού στην πεδιάδα των Μεσογείων, η καμάρα χρησιμοποιείται για να στηρίξει τη στέγη των σπιτιών όταν το άνοιγμα που αυτή θα έπρεπε να καλύψει δύσκολα θα γεφυρώνονταν από το απλό δομικό σύστημα της αντιστηριζόμενης στέγης με κεντρικό κορφιά. Η καμάρα τότε αναλαμβάνει τον ρόλο του κορφιά και αποτελεί ένα ενδιάμεσο στήριγμα των δοκών που γεφυρώνουν το μικρότερο άνοιγμα κατά την άλλη διεύθυνση, και που η άλλη τους άκρη στηρίζεται στους τοίχους του κτίσματος. Το μεγάλο πέτρινο τόξο χτίζεται πάντα στον κύριο χώρο ζωής του καμαρόσπιτου, γιατί εκεί υπήρχε και η επιθυμία για έναν ενιαίο μεγαλύτερο χώρο. Τα τόξα φενικά παραλαμβάνουν τα κατακόρυφα φορτία και λόγω σχήματος τα μετατρέπουν σε πλαϊνές ωθήσεις. Τις ωθήσεις αυτές παραλαμβάνουν τοίχοι που κτίζονται εκατέρωθεν του κάθε τόξου. Για τη διαμόρφωση τους απαιτείται ξυλότυπος που αφαιρείται με την ολοκλήρωση της κατασκευής τους. Στην κορυφή του τόξου υπάρχουν περιπτώσεις που τοποθετείται "κλειδί", και άλλες στις οποίες έχουμε απλώς έναν κεντρικό αρμό. Όσον αφορά τα υλικά κατασκευής μιας Καμάρας αυτά συνήθως είναι πωρόλιθοι είτε οπτόπλινθοι. Στη συνέχεια μπορούν να επικαλυφθούν είτε από κάποιον σοβά, για παράδειγμα ασβεστοκονίαμα, είτε να παραμείνουν χωρίς καμία επίστρωση.