Στέγες χυτές δίρριχτες και μονόριχτες με πολλά ενδιάμεσα στοιχεία στήριξης ολοκληρώνουν τον φέροντα οργανισμό των κτιρίων. Ένας οριζόντιος κορμός μεγαλύτερης διατομής, ο ορθοστάτης, βρίσκεται στο ανώτερο σημείο της κάθε στέγης και στηρίζεται στους δύο ακριανούς τοίχους. Λειτουργεί ουσιαστικά, ως κύριος φέρων οργανισμός της στέγης. Ακόμα υπάρχουν οριζόντια δοκάρια στη στέγη (ελκυστήρες) τα οποία διαστρώνονται κάθετα, όπως τα δοκάρια του πατώματος και στηρίζουν τις πλάκες της στέγης απέχοντας μεταξύ τους περίπου 1,2m με 1,5m. Πάνω στο μεσαίο δοκάρι πατάει, ο κύριος ορθοστάτης της στέγης, το ύψος του οποίου είναι τέτοιο ώστε να δίνει μια κλίση στην στέγη ,γύρω στο 40% . Ενδιάμεσα των πλακών και των δοκαριών υπάρχουν καλάμια για τη σωστή τοποθέτηση των πλακών.
Ενισχυτικά τοποθετούνται οι αντηρίδες , που ξεκινούν από την βάση του ορθοστάτη και αντιστηρίζουν λοξά τους αμείβοντες , με σκοπό την μεταφορά των φορτίων τους στους ελκυστήρες . Στις γωνίες οι στέγη ενισχύεται μέσω διαγώνιου ξύλου με την τοιχοποιία.