Στα κτήρια του Γαναδιού εκτός από τις επικρατούσες στέγες και πατώματα από ξύλο, συναντούνται και θολωτές κατασκευές, οι επονομαζόμενες μπίμσες. Αυτές χρησιμοποιούνται για δωμάτια ισόγεια ή ημιυπόγεια τα οποία είχαν κατά κύριο λόγο χρήση κελαριού ή και κάποιες φορές χώρου για τα ζώα. Ο θόλος ξεκινούσε από το μέσο της τοιχοποιίας και τις περισσότερες φορές είναι τμήμα κύκλου εμφανώς μικρότερο του ημικυκλίου, ενώ το συνολικό ύψος της κατασκευής ήταν αρκετά χαμηλότερο από αυτό των υπόλοιπων δωματίων. Η πλάγιες ωθήσεις που δημιουργούνταν στους τοίχους στους οποίους εδραζόταν, αντιμετωπίζονταν με τη χρήση ξύλινων ελκυστήρων οι οποίοι αναλάμβαναν τις τάσεις. Το θολωτό εσωτερικό τους συχνά το επένδυαν με κονίαμα από κοκκινόχωμα και τριόμαλλο, δουλεμένα με ζεστό νερό, ώστε να γίνεται ένας υδατοστεγής μείγμα μεγάλης αντοχής.