Ιδιωτικοί Ελεύθεροι Χώροι - Αυλές

Οι αυλές των σπιτιών είχαν διαφορετική χρήση από τις σύγχρονες αυλές. Δεν ήταν αυλές με καλλωπιστικά φυτά, αλλά περιβόλια, στα οποία οι κάτοικοι καλλιεργούσαν για βιοποριστικούς σκοπούς. Το κάθε σπίτι είχε τη δική του μικρή παραγωγή λαχανικών και σταφυλιών για την παραγωγή κρασιού και τσίπουρου! Όπως αναφέρθηκε παραπάνω οι αυλές τοποθετούνται πίσω από το σπίτι το οποίο διαμορφώνει τις περισσότερες φορές το μέτωπο του δρόμου. Παρατηρούμε λοιπόν ότι υπάρχει καταμερισμός των χρήσεων γης σε οικιστική και αγροτική, ενώ οι καλλιεργήσιμες εκτάσεις βρίσκονται περιμετρικά του οικισμού χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει πως δεν είναι κομμάτι του (βλ. χάρτες).

Σε πολλά κτήρια υπάρχει μια εσωτερική αυλή που οριοθετείται από ψηλό μαντρότοιχο, ο οποίος αποτελεί το μέτωπο προς τον δρόμο. Από εκεί γινόταν η είσοδος για την κατοικία. Η είσοδος του μαντρότοιχου είναι χαρακτηριστική. Δύο μικρά πέτρινα καθίσματα τοποθετούνται εκατέρωθεν του ανοίγματος, όπου κάθονταν οι γειτόνισσες νοικοκυρές των σπιτιών για να ετοιμάσουν το φαγητό (καθάρισμα λαχανικών). Αυτή η τυπολογία εισόδου όπως διαπιστώσαμε είναι χαρακτηριστική της Ηπείρου.

Το κάθε σπίτι στον οικισμό έχει το δικό του πηγάδι για να αντλεί νερό. Τα σπίτια όσον αφορά την παροχή νερού ήταν αυτόνομα, αφού στην περιοχή τα υδάτινα αποθέματα είναι πλούσια.