Ανάπτυγμα 1
Πρόκειται για συνεχές μέτωπο που αποτελείται από τις όψεις δύο διώροφων κατοικιών (αποτυπωμένα κτίρια 1 και 2) και των μαντρότοιχων των αυλών τους.
Ανάπτυγμα 2
Πρόκειται για συνεχές μέτωπο που αποτελείται από τις όψεις τριών μονώροφων κτιρίων που λειτουργούσαν ως βοηθητικοί χώροι κατοικιών (μεταξύ των οποίων τα αποτυπωμένα κτίρια 5 και 6) και των μαντρότοιχων των αυλών τους. Στο ανάπτυγμα αυτό διαφαίνεται με λεπτομέρεια ο τρόπος διαμόρφωσης των χώρων μπροστά από τις αυλόπορτες.
Ανάπτυγμα 2 με μελέτη χρώματος
Πρόκειται για το ίδιο ανάπτυγμα, στο οποίο έγινε προσπάθεια απόδοσης της χρωματικής ποιότητας των υλικών. Χαρακτηριστική είναι η σχέση που αναπτύσει η πέτρα των τοίχων και των σκεπών με τα ξύλινα στοιχεία, όπως τις ξυλοδεσιές και τα ξύλινα υπέρθυρα
Ανάπτυγμα 3
Ιδιαίτερη σημασία έχει ο τρόπος σύνθεσης κτισμάτων στην πλατεία του χωριού. Παρατηρούμε ότι τα κτίσματα στην πλατεία, τα οποία είναι η εκκλησία, το καφενείο, η πνευματική εστία και δυο ακόμα ιδιόκτητα κτήρια, τοποθετούνται ακτινωτά γύρω από τον πλάτανο, κυκλώνοντας έτσι το βασικό πλάτωμα και δημιουργώντας την αίσθηση της αγκαλιάς. Η προσπάθειά μας δημιουργίας του αναπτύγματος της πλατείας, αποτελεί μια πανοραμική και 360 μοιρών θεώρηση αυτής.
Ανάπτυγμα 4
Πρόκειται για συνεχές μέτωπο που αποτελείται από τις όψεις δυο μονώροφων και ενός διώροφου κτιρίου και μιας αυλόπορτας. Ιδιαίτερο στοιχείο είναι η διαμόρφωση ημιυπαίθριου χώρου στη μία άκρη του μετώπου.
Ανάπτυγμα 5
Πρόκειται για δυο συνεχή μέτωπα που διακόπτονται από δρομάκι. Διαμορφώνονται από τις όψεις 5 διώροφων κατοικιών και δυο μαντρότοιχων.
Ανάπτυγμα 6
Πρόκειται για συνεχές μέτωπο που αποτελείται από τις όψεις μιας διόροφης και μιας τριώροφης κατοικίας και έναν μαντρότοιχο. Το συγκεκριμένο σημείο χαρακτηρίζεται απο το μικρό πλάτος του δρόμου και τα μεγάλα ύψη των κτιρίων εκατέρωθέν του.
Ανάπτυγμα 7
Το μέτωπο του δρόμου διαμορφώνεται από τις όψεις τριών διώροφων κατοικιών κι ενός μονώροφου βοηθητικού χώρου και από τρεις αυλόπορτες. Αίσθηση προκαλεί η έντονη κλίση του εδάφους.
Μέσα από τα αναπτύγματα λοιπόν καταλήγουμε σε ορισμένα συμπεράσματα:
Αρχικά,το όριο του δρόμου με τις ιδιόκτητες εκτάσεις ή αλλιώς του δημόσιου με του ιδιωτικού, είναι έντονα καθορισμένο και αυστηρό, έκτος ορισμένων εξαιρέσεων. Το όριο αυτό σχηματίζεται από το συνεχές μέτωπο που δημιουργούν άλλοτε οι μαντρότοιχοι και άλλοτε οι κατοικίες, και το οποίο σε συνδυασμό με την χρήση κοινών δομικών υλικών, επιτυγχάνει να συνθέσει μια αρμονική εικόνα στους δρόμους του οικισμού. Η χωροθέτηση αυτή του οικισμού υποδεικνύει έναν σαφή διαχωρισμό μεταξύ δημόσιας και ιδιωτικής ζωής των κατοίκων.
Μια άλλη παρατήρηση που κάναμε με αφορμή τα αναπτύγματα,αφορά την ομοιομορφία στον οικισμό. Πιο συγκεκριμένα αναφερόμαστε στις όψεις των κτηρίων επί του δρόμου, οι οποίες έχουν σχεδιαστεί βασισμένες σε κοινή τυπολογία. Με αυτόν το τρόπο ο οικισμός δίνει την αίσθηση μιας ολότητας, που σέβεται την παράδοσή της και αναδεικνύει τον χαρακτήρα της.