Κτίριο 7

   Το κτίριο 7 χρονολογείται το 1885 και βρίσκεται στο κομμάτι του χωριού που η δόμηση αρχίζει να γίνεται περισσότερη αραιή. Πρόκειται για κατοικία, με σχήμα ορθογώνιο που χτίστηκε σε οικόπεδο με έντονη κλίση – χαρακτηριστικό όλου του οικισμού. Η κατοικία 7 είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της μεθόδου ανοικοδόμησης στα Κανάλια εκείνη της εποχής. Οργανώνεται σε 3 ορόφους, εκ των οποίων ο χαμηλότερος είναι ημιυπόγειος. Η είσοδος στην αυλή της κατοικίας γίνεται κατεβαίνοντας ένα δρομάκι, εγκάρσια στη μικρότερη πλευρά του κτίσματος. Η είσοδος από την αυλή στους εσωτερικούς χώρους από μία σκάλα που σε ανεβάζει στον πρώτο όροφο, από όπου αρχίζει να οργανώνεται το καθημερινό, «ανώγι». Ο ισόγειος, ημιθαμμένος χώρος, «κατώγι», ήταν για τα ζώα της οικογένειας.
    Ο κάθε όροφος έχει τριμερή διάθρωση, με δύο μεγάλους ισοδύναμους χώρους και έναν κεντρικό μικρότερο. Το κεντρικό κομμάτι συμπεριλαμβάνει την κίνηση με μία σκάλα που είναι σχετικά απότομη, αφού το ρίχτυ έχει ύψος περίπου 22 εκ. Σε κάθε στάθμη υπάρχει ένας εξώστης και στην ψηλότερη δύο. Έχει 5 ανοίγματα στη διαμήκη πλευρά που κοιτάζει προς τον κάμπο και άλλα 2 ανοίγματα σε κάθε μικρότερη πλευρά, μοτίβο που επαναλαμβάνεται σε κάθε όροφο. Τα περισσότερα και μεγαλύτερα ανοίγματα βρίσκονται στη νοτιοανατολική πλευρά του κτιρίου, επιτυγχάνοντας τις καλύτερες συνθήκες ηλιασμού. Η καμινάδα στην οροφή, δείχνει ότι παλαιότερα υπήρχε τζάκι, που τώρα φαίνονται μόνο τα ίχνη του.
   Το κτίριο είναι κατασκευασμένο από λίθους, όπως και τα περισσότερα στον οικισμό. Υπάρχουν ξυλοδεσιές κατά μήκος του πρεκιού και της ποδιάς των παραθύρων σχεδόν κάθε στάθμης που «δένουν» την κατασκευή. Η στέγη είναι τετράριχτη και ξύλινη, καλυμμένη με κεραμίδια ρωμαϊκού τύπου. Τα κουφώματα είναι κατ’ εξοχήν ξύλινα και οι εσωτερικές πόρτες έχουν ταμπλάδες ιδιαίτερα περίτεχνους. Σε ό,τι αφορά την όψη, η λιθοδομή στις γωνίες κάθε όψης είναι περισσότερο προσεγμένη και γίνεται προσπάθεια να υπάρχουν  λεπτομέρειες  ορθογώνιες. Στην υπόλοιπη τοιχοποιία, καθώς και στα όρια τις αυλής, είναι περισσότερο ελεύθερη με μικρότερες πέτρες και έντονους αρμούς μεταξύ τους. Η σκάλα που συνδέει την αυλή και το «κατώι» με τον όροφο, είναι πέτρινη με μεταλλικό κιγκλίδωμα.
   Προσθήκες στο κτίριο είναι οι μεταλλικοί εξώστες στις διαμήκεις όψεις του. Οι εξώστες, αυτοί, είναι μικρών διαστάσεων και σε όλες τις στάθμες είναι μεταλλικοί με σχετικά μικρές διατομές. Στην όψη πάνω στη κεντρική οδό, στεγάζεται με ένα στέγαστρο μικρό που καλύπτεται από λαμαρίνα. Επίσης το κούφωμα, που οδηγεί σε εκείνον τον εξώστη έχει αντικατασταθεί από μία αλουμινένια μικρή δίφυλλη πόρτα.
   Η ηλικία του κτιρίου φαίνεται στις φθορές που έχουν υποστεί οι ξυλοδεσιές και η στέγαση με τα κεραμίδια. Παρά όμως αυτές τις μικρές αλλοιώσεις, σε γενικές γραμμές το κτίριο είναι σε καλή κατάσταση, και το μόνο που χρειάζεται είναι συντήρηση, ώστε να διατηρηθεί όσο το δυνατόν καλύτερα.