Κουφώματα

Κουφώματα

Τα ανοίγματα στο αντριώτικο σπίτι είναι μετρημένα, έτσι ώστε να φυλάγεται από τις κλιματικές ακρότητες: το κρύο, τη ζέστη, τα δυνατά μελτέμια και το υπερβολικό καλοκαιρινό φως, γι αυτό και τα κουφώματα είναι αρκετά μικρά. Η τοποθέτησή τους είναι εύστοχη, με τολμηρές αλλά ωραίες αναλογίες κενών και πλήρων. Κάδρα και πορτοσιές, «μάγουλα» όπως τα λένε εκεί, είναι τα τέρματα του σαρδελώματος πάνω στους τοίχους, κοντά στους «λαμπάδες» των ανοιγμάτων. Τα παράθυρα, πάνω από το πρέκι, έχουν «φρύδι» από λεπτή σχιστόπλακα ή μάρμαρο πάχους γύρω στα 2-3 εκ. και προεξοχή 10-15 εκ. Πιο σπάνια έχουν και παρόμοια ποδιά, με μικρότερη προεξοχή. Ορισμένες φορές, πάνω από τα πανωκάσια θυρών και παραθύρων υπάρχουν «βόλτα», κυκλικοί «θόλοι ανακουφίσεως»,, που ξεκουράζουν δηλ. το πρέκι- πανωκάσι από το βάρος του πάνω τοίχου. Αξιοπρόσεκτη είναι η οργάνωση της εσωτερικής πλευράς των παραθύρων με διπλή ποδιά και παγκάλια στους λαμπάδες, που έκαναν σε πύργους και σε μερικά άλλα αρχοντόσπιτα. Όπως και στα παράθυρα, έτσι και στις εξώπορτες, οι λαμπάδες των τοίχων δεν σχηματίζουν ορθή γωνία με τις μέσα και έξω περασιές των χοντρών εξωτερικών τοίχων, αλλά λοξή. Έτσι το πλάτος του ανοίγματος είναι πάντα λίγο μεγαλύτερο στο μέσα μέρος από το άλλο στο έξω. Οι εξώπορτες, συνήθως είναι ταμπλαδωτές.