Οι ιδιωτικοί ελεύθεροι χώροι στα Αποίκια βρίσκονται στο μέτωπο του δρόμου και των μονοπατιών, φανερώνοντας την τάση των κατοίκων να είναι ανοιχτοί προς το περιβάλλον και προς τους συγχωριανούς τους. Οι κατασκευές για να διατηρούν την ορθογώνια διάταξη τους, έβγαζαν την όποια παραγωνία στην αυλή. Ο διαχωρισμός των αυλών με το δημόσιο χώρο γίνεται, συνήθως με χαμηλό κιγκλίδωμα, κυρίως ξύλινα. Η χρήση τους είναι κυρίως για τη φύτευση και την καλλιέργεια δεντρών, όπως πορτοκαλιές, λεμονιές και μουριές, αφού και το μέγεθος των οικοπέδων επιτρέπουν την λειτουργεία αυτή. Γενικά, το άκτιστο μέρος του εκάστοτε οικοπέδου κυριαρχεί έναντι του κτιστού, αφήνοντας έτσι αρκετό χώρο για την ανάπτυξη των αυλών.