Αλλοιώσεις κτισμάτων

Ο οικισμός των Αποικίων έχει δεχτεί πολλές αλλοιώσεις από την ίδρυσή του έως και σήμερα, κυρίως λόγω των πολλών επεμβάσεων και προσθηκών που έχουν πραγματοποιηθεί στα κτίσματα. Ταυτόχρονα, έχει οικοδομηθεί μεγάλος αριθμός νέων κτισμάτων, κυρίως από οπλισμένο σκυρόδεμα και σύγχρονα υλικά, τα οποία αλλοιώνουν τον αρχιτεκτονικό χαρακτήρα και τον παραδοσιακό τρόπο δόμησης του οικισμού. Αρκετές από τις επεμβάσεις που εντοπίζουμε, μπορούν να θεωρηθούν ως αναστρέψιμες, ενώ άλλες όπως αυτές που σχετίζονται με την ολική ανοικοδόμηση κτισμάτων, ανήκουν στις μη αναστρέψιμες.

Η αλλοίωση που έχει πραγματοποιηθεί στα ήδη υπάρχοντα κτίσματα του οικισμού, αφορά κυρίως το συνολικό όγκο των κτιρίων ο οποίος έχει τροποποιηθεί λόγω προσθαφαιρέσεων, τα υλικά δόμησης, την ενίσχυση του φέροντος οργανισμού, τη στέγη, τα τελικά επιχρίσματα και τα ανοίγματα.

Στα περισσότερα κτίσματα στην περιοχή των Αποικίων έχουν πραγματοποιηθεί προσθήκες στον αρχικό όγκο του κτιρίου, γεγονός το οποίο αλλάζει τη διάταξη του χώρου και συνεπώς την αρχική τυπολογία του. Το νέο υλικό δόμησης είναι το οπλισμένο σκυρόδεμα, υλικό το οποίο έρχεται σε μεγάλη ρήξη με τα παραδοσιακά υλικά δόμησης του υπάρχοντος κτίσματος. Στην περίπτωση αυτή αλλοιώνεται σημαντικά ο αρχιτεκτονικός χαρακτήρας του κτιρίου.

Επιπλέον, σε πολλές περιπτώσεις παρατηρείται αντικατάσταση ή εναλλαγή των παραδοσιακών υλικών του κτίσματος, με νέα, προκειμένου να εξυπηρετηθούν ανάγκες λειτουργικές, καθώς και ανάγκες συντήρησης ή επιδιόρθωσης όλου του κτιρίου ή μέρους αυτού. Χαρακτηριστικά είναι τα παραδείγματα ενίσχυσης του φέροντος οργανισμού, επιδιόρθωσης ή ακόμα και η αντικατάσταση της παραδοσιακής ξύλινης στέγης, ενώ συχνά συναντάται και η περίπτωση αντικατάστασης των παλαιών κουφωμάτων με νέα. Τα υλικά που προτιμούνται για αυτό τον σκοπό είναι ξανά το σκυρόδεμα, τα τούβλα, ενώ σε αρκετές περιπτώσεις παρατηρείται η χρήση μεταλλικών κατασκευών. Όταν η χρήση αυτών των υλικών γίνεται μόνο για λόγους συντήρησης, η αλλοίωση στην εικόνα του οικισμού είναι μικρή.

Παράλληλα, σε πολλές περιπτώσεις, παρατηρείται η κάλυψη των βασικών υλικών δόμησης με επιχρίσματα, γεγονός που προκαλεί σοβαρή αλλοίωση στο χαρακτήρα των κτισμάτων του οικισμού. Σε πολλά κτίρια βλέπουμε να έχει σοβατιστεί ή βαφτεί η εξωτερική τους όψη, κρύβοντας έτσι το δομικό υλικό, το οποίο τις περισσότερες φορές είναι η πέτρα.

Τέλος, η σημαντικότερη αλλοίωση στην εικόνα του παρόντος οικισμού είναι η ανοικοδόμηση νέων κτισμάτων τα οποία συνήθως χρονολογούνται μετά το 1960, και κάνουν χρήση νεωτεριστικών υλικών για την κατασκευή τους, αμελώντας έτσι την εναρμόνισή τους στον υπόλοιπο οικισμό. Η περίπτωση αυτών των κτισμάτων, επαναλαμβάνεται σχεδόν σε όλο μήκος του οικισμού, γεγονός το οποίο αφαιρεί από τον παραδοσιακό αρχιτεκτονικό χαρακτήρα και εμποδίζει τον παρατηρητή από την ορθή αρχιτεκτονική ανάγνωση του τόπου.