Η Καππαριά αναπτύσσεται κλιμακωτά καθ’ ύψος των υψομετρικών καμπυλών. Τα σπίτια του οικισμού στο σύνολό τους δεν ακολουθούν ορισμένο τρόπο διάταξης. Ο δομημένος και αδόμητος χώρος έχουν προκύψει αφ’ ενός από τις επιταγές της γεωμορφολογίας της περιοχής αφ’ ετέρου από τις εκάστοτε ανάγκες των κατοίκων να δημιουργηθεί μία οχύρωση μέσα στον οικισμό. Η χωροταξία των κτιρίων είναι ακανόνιστη. Οι κατοικίες είναι πυκνοδομημένες και δημιουργούν μικρούς πυρήνες όπως φαίνεται στον χάρτη. Κατά την περιήγηση μέσα στον οικισμό, γίνεται αντιληπτή η αταξία της δόμησης καθώς και με την εναλλαγή του ύψους των κτισμάτων. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως, λόγω των υψομετρικών καμπυλών, συχνά πολυώροφοι όγκοι γίνονται αντιληπτοί ως μονώροφοι από την μία πλευρά προς το δρόμο ενώ από την άλλη φαίνεται και ο άλλος όροφος. Τέλος, μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει η ενότητα στο νότιο μέρος του οικισμού που αποτελείται από παλιά κτίσματα που ερημώθηκαν και είναι άξια αρχιτεκτονικού ενδιαφέροντος.