Τα κτίρια ανάλογα με την κατάσταση διατήρησης τους κατατάχθηκαν σε τέσσερις κατηγορίες: τα ερείπια, τα κτίρια κακής κατάστασης, μέτριας κατάστασης και καλής κατάστασης διατήρησης.
Παρατηρώντας τον χάρτη φαίνεται ότι τα ερείπια αναπτύσσονται κατά μήκος του κύριου εγκάρσιου κλιμακωτού άξονα του χωριού. Από την αρχιτεκτονική και τα υλικά των ερειπίων διαπιστώνεται ότι ανήκουν σε μία παλαιότερη χρονική περίοδο ανοικοδόμησης της Καππαριάς (Μεσαίωνας). Τα ερείπια διακρίνονται σε αυτά τα οποία είναι ακατάλληλα για οποιαδήποτε ανθρώπινη δραστηριότητα και σε αυτά που έχουν ακόμα διατηρηθεί στεγασμένοι χώροι οι οποίοι αναλαμβάνουν λειτουργίες αποθήκευσης ή κτηνοτροφικές δραστηριότητες.
Τα περισσότερα κτίρια που διατηρούνται σε μέτρια και καλή κατάσταση εντοπίζονται στον πυρήνα του οικισμού και κάποια ακόμα αναπτύσσονται κατά μήκος του ασφαλτοστρωμένου δρόμου βόρεια της Καππαριάς. Εκεί δηλαδή όπου υπήρχαν ήδη κτίρια από τον μεσαιωνικό οικισμό αλλά και στις περιοχές όπου αυτός αναπτύχθηκε λόγω της εύκολης πρόσβασης με τροχοφόρα. Εύκολα διακρίνεται ότι τα κτίρια αυτά έχουν μεταγενέστερες προσθήκες στο αρχικό κέλυφος, που κυμαίνονται από αντικατάσταση των κουφωμάτων έως προσθήκη δωματίων με σύγχρονες κατασκευαστικές μεθόδους. Λίγα από αυτά είναι εξ' ολοκλήρου καινούριες κατασκευές και χρησιμοποιούνται ως επί το πλείστον ως εξοχικές κατοικίες. Τα κτίρια μέτριας και καλής κατάστασης αποτελούν την πλειονότητα και είναι αυτά που διαμορφώνουν το σημερινό ύφος της Καππαριάς.
Κτίρια που διατηρούνται σε κακή κατάσταση έχουν απομείνει ελάχιστα, τα οποία δεν αποτελούν αντιπροσωπευτική εικόνα για τον οικισμό. Τα κτίρια αυτά είτε είναι πρόχειρες κατασκευές είτε υπολείμματα παλαιότερων περιόδων. Αυτά λειτουργούν κυρίως ως μόνιμες κατοικίες με πρόσθετες παραγωγικές και κτηνοτροφικές μόναδες όπως, ελαιοτριβείου, οινοποιείου, μελισσοκομείο κ.α.