ΕΡΕΙΠΙΟ Ι:
Πρόκειται για κτίσμα του 18ου αιώνα. Σήμερα αν και είναι μια μη ενεργή κατοικία, αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα κατασκευής για τα δεδομένα της Άνδρου. Χρησιμοποιείται ακόμη και στις μέρες μας ως σημείο αναφοράς από τους κατοίκους του οικισμού λόγω της καλής διατήρησής του. Κύρια οικοδομικά του χαρακτηριστικά, όπως η κατασκευή από σχιστόλιθο, ο ξύλινος φέρων οργανισμός και η ύπαρξη δώματος αντί για στέγη, συναντώνται σε ποικίλες κατοικίες της περιοχής. Είναι κτισμένο από σχιστόλιθο ακανόνιστου σχήματος και η κάτοψη του είναι ορθοκανονική και τρίχωρη, καθώς αποτελείται από τρείς κύριους χώρους και εσωτερική αυλή στο βορειοδυτικό τμήμα του. Η αυλή περιβάλλεται από ένα μισογκρεμισμένο μαντρότοιχο ομοειδούς υλικού και ύψους περίπου ενός μέτρου . Το κτίσμα μοιάζει να χωρίζεται σε "τμηματικούς χώρους", οι οποίοι έχουν υψομετρικές διαφοροποιήσεις λόγω του ιδιόμορφου ανάγλυφου του οικοπέδου. Αυτή η διαφορά υψών γίνεται έκδηλη κυρίως από το εξωτερικό δίνοντας ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό στο κτήριο. Οι κύριοι χώροι του κτίσματος βρίσκονται σε επίπεδο ύψους 0.50 ενώ λόγω της έντονης κλίσης του εδάφους στη δυτική του πλευρά ο μαντρότοιχος βρίσκεται σε επίπεδο ύψους 1.50 μέτρο. Αποτέλεσμα αυτού είναι η μεγάλη διαφορά ύψους του επιπέδου της αυλής με το ανώτερο σημείο του μαντρότοιχου, η οποία είναι μεγαλύτερη από δύο μέτρα. Πρόσβαση κανείς στο κτήριο έχει από την ανατολική του πλευρά, μέσω μιας ξύλινης πόρτας που κινείται με τον μηχανισμό της στρόφιγγας, και έχει ηλικία μεγαλύτερη από εκατό χρόνια. Η αυλή του κτηρίου είναι προσβάσιμη σε κάποιον από το πίσω μέρος του κτηρίου, διασχίζοντας μια μικρή είσοδο και κατεβαίνοντας δύο σκαλοπάτια με μεγάλο ρίχτι.