Ξυλόφουρνοι

Κατά την περιήγησή μας στον οικισμό του Δραπανιά, εντοπίσαμε τρεις λιθόκτιστους ξυλόφούρνους. Αυτός που ήταν σε καλύτερη κατάσταση από τους υπόλοιπους, αποτελούσε μέρος μιας κεντρικής αυλής και συγκεκριμένα βρισκόταν σε έναν ημιυπαίθριο χώρο, ο οποίος φιλοξενούσε το φούρνο και αντικριστά ένα στενό και μικρό δωμάτιο, ίσως για την αποθήκευση των τροφίμων. Σ ’αυτό το δωμάτιο υπήρχε μόνο ένα μικρό άνοιγμα το οποίο στένευε προς τα έξω και πιθανόν να χρησιμοποιούταν ως πολεμίστρα. Από την άλλη πλευρά, στην όψη του φούρνου, προηγείται μια καμάρα που διαμορφώνει την εσοχή του φούρνου, η οποία στηρίζεται περιμετρικά από ανεπεξέργαστες πέτρες. Παρατηρώντας στη συνέχεια το εσωτερικό, η κατασκευή είναι πιο επιμελημένη και προσεγμένη. Διαμορφώνεται από επεξεργασμένους λίθους με την τεχνική της θολοδομίας. Οι άλλοι δύο ξυλόφουρνοι βρισκόντουσαν στο εσωτερικό των κατοικιών και ίσως χρησιμοποιούνταν  και για μαγείρεμα και ως τζάκια για τη θέρμανση του σπιτιού. Η κατασκευή τους δεν ήταν τόσο επιμελημένη όσο ήταν στον αρχικό φούρνο, είχαν διαμορφωθεί με απλό τρόπο. Στο παρελθόν, ο ξυλόφουρνος αποτελούσε ένα από τα σημαντικότερα στοιχεία ενός σπιτιού και στην Κρήτη χρησιμοποιείται έντονα μέχρι και σήμερα. Οι κρητικοί ξυλόφουρνοι χαρακτηρίζονται ως οι μεγαλύτεροι στο είδος τους και χρησιμοποιούνταν κυρίως για το ψήσιμο του ψωμιού.