Η Ικαρία έχει έντονο φυσικό ανάγλυφο και χαρακτηρίζεται από εκτεταμένο υδρογραφικό δίκτυο, κυρίως χειμαρρώδες , έλλειψη πεδινών παραλιακών εκτάσεων και λιμένων , πλήθος κοιλάδων , λαγκαδιών, λεκανοπεδίων , τα οποία δεν είναι ορατά από την θάλασσα. Αυτές οι κρυφές τοποθεσίες ήταν καθοριστικές στην διαμόρφωση του ανθρωπογενούς στοιχείου και καθιστούν το νησί δυσπρόσιτο .
Το νησί είναι σε μεγάλο κομμάτι του καλυμμένο από βλάστηση, κουμαριές, πρίνους και πευκοδάση. Υπάρχει αφθονία νερού, ενώ έχει χτιστεί και φράγμα στο Πέζι για συγκράτηση των υδάτων και ύδρευση του νησιού. Στα δυτικά βρίσκεται το δάσος του Ράντη, ένα από τα σπανιότερα χαρακτηριστικά μεσογειακά προϊστορικά δάση. Μέρος του νησιού είχε καταστραφεί από φονική πυρκαγιά το 1993. Υπάρχουν σπάνια και μοναδικά είδη ζώων στο νησί, όπως η σαύρα «κορκόφυλας», αλλά και ιδιαίτερη χλωρίδα. Εκτός από συνηθισμένα ζώα, χαρακτηριστικά είναι τα ημιάγρια κατσίκια ελευθέρας βοσκής (τα λεγόμενα «ρασκά» = ορεσκά, ορεσίβια), τα οποία συναντώνται παντού, διαταράσσοντας την χλωρίδα του νησιού με την υπερβόσκηση.
Όσο αφορά τον οικισμό Χριστό, ειναι ένα ορεινό κεφαλοχώρι σε υψόμετρο περίπου 400 μ.Χ., χτισμένο αμφιθεατρικά σε περιοχή με πλούσια δασική βλάστηση. Πεύκα ,κυπαρίσσια ,κουμαριές, πρίνοι , άργοι ,καστανιές κατακλύζουν τον οικισμό , ως αναπόσπαστα στοιχεία αυτού. Ο συνδυασμός των κεραμιδένιων σκεπών με το άφθονο πράσινο δημιουργούν ένα περιβάλλον μοναδικό.
Ο οικιστικός ιστός του Χριστού εμφανίζεται εντελώς χαλαρός προσαρμοσμένος στην μορφή και στην φύση του εδάφους. Τα ρέματα , οι γκρεμνοί , οι χείμαρροι καθορίζουν τα οικιστικά τμήματα του. Ο Χριστός μπορεί να χαρακτηριστεί ως ορεινός ,αραιοδομημένος ,διάσπαρτος ,πολυκεντρικός ,κατάφυτος και εκτεταμένος. Περιλαμβάνει εντός του περιβόλια ,κήπους και καλλιεργήσιμες εκτάσεις. Ο Χριστός έχει υψόμετρο 424 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 37,5988374114 και γεωγραφικό μήκος 26,077594115.