Γενική Παθολογία Κτισμάτων

Τα παραδοσιακά κτίρια του οικισμού παρουσιάζουν πολλαπλές φθορές και βλάβες σε διαφορετικά σημεία της κατασκευής, όπως στις εξωτερικές και εσωτερικές τοιχοποιίες, στα δάπεδα, στις στέγες, στους εξώστες καθώς και στα παλαιά κουφώματα.

Πιο αναλυτικά, μεγάλες βλάβες υπάρχουν στις παλαιές στέγες, τόσο στον σκελετό (φορέα) όσο και στα υλικά της επικάλυψής τους (σανίδωμα και κεραμίδια). Παρατηρείται υποχώρηση και καταστροφή των ξύλινων στοιχείων της, δηλ. των αμειβόντων, των ελκυστήρων καθώς και των σανίδων επικάλυψης του ξύλινου σκελετού, ενώ τα κεραμίδια έχουν υποστεί μεγάλες φθορές και αποκολληθεί από την επιφάνεια της στέγης.

Επίσης συνήθης φθορά είναι αυτή των πατωμάτων του ορόφου, όπου διακρίνουμε καταστροφές στα δοκάρια του και υποχώρηση του δαπέδου.

Στις εξωτερικές τοιχοποιίες από λιθοδομή  των παραδοσιακών σπιτιών του οικισμού παρατηρούνται ρηγματώσεις καθώς και υποχωρήσεις λίθων και επικαλύψεων.

Επιπλέον, στα παλαιότερα κτίρια υπάρχει καταστροφή ξύλινου σκελετού στήριξης των εξωστών.

Τέλος τα παλαιά ξύλινα κουφώματα παρουσιάζονται σπασμένα και φθαρμένα.

Τα αίτια για τις καταστροφές των παραπάνω μελών ποικίλλουν. Κύριος παράγοντας είναι η εγκατάλειψη και η έλλειψη συντήρησης η οποία εξασφάλιζε την μακροβιότητα των παραδοσιακών κατασκευών. Παράλληλα η συνεχής έκθεση σε έντονες καιρικές συνθήκες φαινόμενα σεισμού και πυρκαγιάς τα οποία επιβαρύνουν την κατασκευή καθώς και μικροοργανισμοί που προσβάλλουν το ξύλο,  συμβάλλουν στην αλλοίωση των κτισμάτων.