Γενικά στοιχεία για την ευρύτερη περιοχή

Η επαρχία Κυνουρίας καταλαμβάνει το ανατολικό τμήμα του Νομού Αρκαδίας. Στα δυτικά ορίζεται από την οροσειρά του Πάρνωνα και ανατολικά από τον Αργολικό κόλπο.

Κατά την περίοδο της όψιμης Τουρκοκρατίας και πριν την Επανάσταση η περιοχή της Κυνουρίας γνωρίσε περίοδο οικιστικής ανάπτυξης.

Χαρακτηριστικό της κατοίκησης στην περιοχή τότε ήταν ότι οι κάτοικοι "μετανάστευαν" από τα ορεινά στα πεδινά το χειμώνα, είχαν δηλαδή δύο κατοικίες.Υπήρχε, δηλαδή το «πάνω» και το «κάτω» χωριό με αρκετή χιλιομετρική απόσταση μεταξύ τους. Από την περιόδο της Τουρκοκρατίας ο κύριος τόπος διαμονής των κατοίκων ήταν οι ορεινές περιοχές. Το χειμώνα όμως, κατέβαιναν στον κάμπο, έμεναν στα χειμαδιά, μάζευαν τις ελιές, καλλιεργούσαν τη γη, ξεχειμώνιαζαν τα ζωντανά. Έτσι, δημιουργήθηκαν στον κάμπο μικροί οικισμοί, τα «Καλύβια» που αντιστοιχούσαν στους ορεινούς οικισμούς. Οι πρώτοι πεδινοί οικισμοί και οι «Σκάλες», τα υποτυπώδη λιμάνια δηλαδή, είχαν αρχίσει ήδη μέσα στον 18ο αι. να διαμορφώνονται, αλλά κατοικήθηκαν μετά την Απελευθέρωση

Η πολεοδομική οργάνωση της Κυνουρίας παρουσιάζει μεγάλη ποικιλία. Συναντούμε οχυρές κατοικίες και συγκροτήματα, οικίες σε αυλές με ψηλό μαντρότοιχο, σπίτια κτισμένα σε σειρές με μέτωπο στο δρόμο, αραιοκτισμένα αγροτικά σπίτια και πυργόσπιτα.

Ένα ακόμα στοιχείο της Κυνουρίας είναι η βαθιά θρησκευτικότητα των κατοίκων από τη Βυζαντινή περίοδο έως τις μέρες μας, που δημιούργησε την ανάγκη ίδρυσης πολλών ναών και μοναστηριών.