Στον οικισμό της Ζάτουνας δεν υπάρχει οργανωμένο κέντρο, οπότε δεν παρατηρείται και κεντρική πλατεία, όπως σε πολλά άλλα χωριά. Οι κοινωνικές και οικονομικές λειτουργίες διατάσσονται κατά μήκος του κεντρικού δρόμου του χωριού, ο οποίος τον διασχίζει σε όλη την έκταση του.
Στην είσοδό του υπάρχει ένα αρκετά μεγάλο πλάτωμα, το οποίο είναι διαμορφωμένο και σε αυτό βρίσκονται ο Ιερός Ναός της Θεοτόκου (Παναγία Ελοβίτισσα, 1853) και το Δημοτικό σχολείο (1919), το οποίο σήμερα αποτελεί χώρο πολιτισμού, καθώς στεγάζει ένα μουσείο προς τιμήν του Μίκη Θεοδωράκη (Πλάτωμα 1).
Επίσης, σε μικρή απόσταση από το πρώτο πλάτωμα, υπάρχει μία διαπλάτυνση του κεντρικού δρόμου που δημιουργεί ένα άνοιγμα. Εκεί, βρίσκονται από τη μία πλευρά του ένα καφενείο και μία παραδοσιακή ταβέρνα και από την άλλη ένας μικρός διαμορφωμένος υπαίθριος χώρος με μνημείο ενός μεγάλου ευεργέτη του χωριού, του Παν. Λυμπερόπουλου (Πλάτωμα 2).
Ένας ακόμη σημαντικός ελεύθερος χώρος για τον οικισμό είναι η Βρύση, η οποία βρίσκεται σε ένα μονοπάτι παράλληλα και λίγο ψηλότερα από τον κεντρικό δρόμο. Από αυτή πήρε και το όνομα «Πέρα Βρύση» η γειτονιά που εκτείνεται τριγύρω της.
Στον υπόλοιπο οικισμό παρατηρούμε σε ορισμένα σημεία πιο μικρά πλατώματα, τα οποία όμως δεν είναι ιδιαίτερα διαμορφωμένα και δεν έχουν κάποια ουσιαστική λειτουργία για τον οικισμό.
Επιπλέον, συναντάμε διαπλατύνσεις και ελεύθερους χώρους στις συμβολές των μονοπατιών ή σε σημεία όπου ο κεντρικός δρόμος διασταυρώνεται με μονοπάτια, αλλά και μπροστά από ορισμένα κτίρια, κυρίως σε εκείνα που δεν διαθέτουν ιδιωτικό υπαίθριο χώρο και με τον τρόπο αυτό εξασφαλίζεται η ομαλότερη πρόσβαση σε αυτά.
Η σημασία όλων των ελευθέρων δημοσίων χώρων είναι μεγάλη, αφού αυτά αποτελούν σημεία συνάντησης, κοινωνικών επαφών καθώς και χώρους οικονομικών και εμπορικών δραστηριοτήτων. Ουσιαστικά, όλα τα πανηγύρια, οι γάμοι και άλλες τέτοιες εκδηλώσεις της κοινωνικής ζωής, οι καθημερινές συναντήσεις στο καφενείο, η αγοραπωλησία τροφίμων και άλλων προϊόντων και γενικότερα οποιαδήποτε επαφή των ανθρώπων, λαμβάνει χώρα στις διαπλατύνσεις αυτές, φέρνοντας τον κόσμο του χωριού πιο κοντά.