Μεταγενέστερες Επεμβάσεις

Η πιο συνηθισμένη επέμβαση στατικού χαρακτήρα που συναντάται στα κτίρια είναι η αντικατάσταση των πρεκιών που έχουν αστοχήσει με μεταλλικές δοκούς διατομής U συνήθως ή με στοιχεία οπλισμένου σκυροδέματος.

Συνήθης είναι επίσης και η γενικότερη ενίσχυση των κατασκευών με σκυρόδεμα. Σε περιπτώσεις, για παράδειγμα, που το συνδετικό κονίαμα έχει "ξεπλυθεί" σε μία λιθοδομή, η πλήρωση των κενών γίνεται πλέον με τσιμεντοκονίαμα.

Όσον αφορά τις στέγες, συναντάται συχνά η προσθήκη γαλλικών ή βυζαντινών κεραμιδιών πάνω από τις σχιστόπλακες, ώστε να καλυφθούν κενά που έχουν προκύψει από σπάσιμο των πλακών ή κατάρρευση μέρους της στέγης.

Μεταγενέστερη είναι συνήθως και η προσθήκη εξωτερικής (μπετονένιας τις περισσότερες φορές) σκάλας στα κτίρια με εξώστη στην πρόσοψη, η οποία να οδηγεί απ'ευθείας σε αυτόν.  Για την κατασκευή της "κλείνει" συνήθως ένα παράθυρο του ισογείου, μπροστά από το οποίο περνά η σκάλα.  Από ίχνη ωστόσο ξύλινης κατασκευής σε ορισμένα κτίρια συμπεραίνουμε ότι αυτή η πρακτική εφαρμοζόταν και παλαιότερα, με ελαφρές ξύλινες σκάλες που περνούσαν μεν διαγώνια μπροστά από το παράθυρο αλλά δεν το έκλειναν εντελώς. Φαίνεται ότι οι σκάλες αυτού του είδους έχουν καταστραφεί και στη θέση τους κτίστηκαν τσιμεντένιες.

Άλλη επέμβαση που αλλοιώνει τη μορφή των κτιρίων πλήρως είναι η προσθήκη επιχρίσματος  και το βάψιμο στις λιθοδομές. Αυτά, παρόλο που δεν είναι μη αναστρέψιμα, όπως οι αλλαγές σε στατικά μέλη, "κραυγάζουν" πολύ περισσότερο, αλλοιώνοντας εντελώς την εικόνα και το ύφος της παραδοσιακής κατασκευής.