Η μορφή των κτηρίων καθορίζεται άμεσα από τα υλικά με τα οποία δομούνται. Η πέτρα είναι το βασικό δομικό στοιχείο στα παραδοσιακά σπίτια και με αυτή διαμορφώνονται όλες οι φέρουσες τοιχοποίες. Λόγω της βαριάς μάζας και ακαμψίας που έχει από τη φύση του το υλικό αυτό, ο κτηριακός όγκος που ορθώνεται είναι λητός και ορθογώνιος. Άλλοτε το πρωτογενές υλικό παραμένει εμφανές, όπως μπορούμε να δούμε στην εικόνα 1 και 2. Στην γωνία του κτηριακού όγκου, τα αγκωνάρια (μεγαλύτεροι λαξευμένοι ή ημιλάξευτοι λίθοι) έρχονται να παραλάβουν τις πλάγιες ωθήσεις από τα ανώτερα φορτία (ίδιο βάρος κατασκευής και της στέγης).
Άλλες φορές την τραχειά επιφάνεια της λιθοδομής έρχεται να εξομαλύνει ένα αδρό κονίαμα, που γεμίζει τους αρμούς, αλλά αφήνει συχνά εμφανή τη επίπεδη επιφάνεια της πέτρας που εξέχει. Στην εικόνα 3, φαίνονται ακόμα και οι οριζόντιες χαρακιές από το μυστρί.
Επίσης μπορεί το κτίσμα να είναι εντελώς σοβατισμένο με πιο αδρό ή με πιο λείο κονίαμα (Εικόνα 4). Εσωτερικά στους κυρίως χώρους διημέρευσης οι τοίχοι ήταν κατά κανόνα επιχρισμένοι, ενώ ανεπίχριστα έμεναν το κατώι και τα τυχόν προσκτίσματα που χρησίμευαν ώς αποθήκες ή για το σταυλισμό των ζώων.