Στον χάρτη 1 παρατηρούμε ότι στον οικισμό της Απιδιάς, όπως είναι απολύτως φυσικό να συμβαίνει, το μεγαλύτερο ποσοστό των κτηρίων είναι προορισμένο για κατοικία. Κύριο χαρακτηριστικό είναι ότι στο σύνολο της κατοικίας εντάσσονται μικρά προσκτίσματα, τα οποία αποτελούν βοηθητικούς χώρους της οικίας.
Ωστόσο ο οικισμός που εως ένα βαθμό αυτονομείται από τους γύρω οικισμούς, διαθέτει τη δική του κοινωνική υποδομή. Έτσι στο σύνολο των δημόσιων κτηρίων ανήκουν το σχολείο, η εκκλησία, το πολιτιστικό κέντρο, το κτήριο κοινότητας, ακόμα και ένα μικρό μουσείο. Ένα παντοπωλείο, ενα αγροτικό ιατρείο και καφενεία συμπληρώνουν το σύνολο των κτηρίων που ανήκουν στη δημόσια σφαίρα ζωής και αναφέρονται στους κατοίκους του οικισμού.
Η ύπαρξη εγκαταστάσεων δευτερογενή τομέα, όπως είναι τα ελαιοτριβεία και το εργοστάσιο αλευριού, φανερώνει την παραγωγική οικονομική δραστηριότητα που αναπτύσσεται στον οικισμό.
Όσον αφορά τα ύψη των κτηρίων, δεν υπάρχουν μεγάλες διαφοροποιήσεις. Στις περισσότερες περιπτώσεις οι κατοικίες είναι διώροφες και παρατηρείται μια κλιμάκωση των όγκων, καθώς τα χαμηλά προσκτίσματα συχνά ακουμπάνε στον κύριο όγκο της κατοικίας.