Το κτήριο 9 βρίσκεται στα όρια του οικισμού με την θάλασσα με όψη στον παραλιακό δρόμο. Είναι ερείπιο και έχοντας καταρρεύσει σε αρκετά σημεία η πρόσβαση στο εσωτερικό του ήταν αδύνατη. Ο κύριος όγκος αποτελείται από δύο πατώματα, όμως από την νοτιοανατολική όψη φαίνεται πως έχει πρόσβαση και σε κάποιο κατώτερο επίπεδο. Στον όροφο υπάρχει ξύλινο πατάρι, ενώ ο πρόσθετος δεύτερος όγκος εξυπηρετεί και ως δώμα. Η βορειοδυτική όψη του είναι τυφλή, έχει καμινάδα και βρίσκεται στην αυλή του γειτονικού κτηρίου με το οποίο έχει κοινό τοίχο. Η αυλή με το οικόπεδο του κτηρίου φαίνεται πως επικοινωνούσε μέσω μίας πύλης στον πέτρινο τοίχο της βορειοανατολικής πλευράς, η οποία έχει μπαζωθεί.
Το κτήριο χρονολογείται στη Β' Ενετοκρατία και είχε ανεγερθεί πάνω σε ερείπια κτισμάτων παλαιότερης εποχής, κρυμμένα σε χαμηλότερο επίπεδο, τα όποια εκτείνονταν σε όλο το οικόπεδο και μπροστά από την βορειοανατολική όψη. Αναπτύσσονταν σε διαφορετικά επίπεδα, ενώ υπάρχουν ίχνη πλακοστρωμένης περιτοιχισμένης αυλής με αυλόπορτα. Έτσι, η μία εποχή έχει καθίσει πάνω στην άλλη, σε μια σειρά ερειπίων που δηλώνουν την ύπαρξη μεγάλων κτισμάτων. Για το συγκεκριμένο κτήριο, καθώς και τα ερείπια κάτω από το οικόπεδο, έχει γίνει μελέτη και απόπειρα μερικής αποκατάστασης.