Ο πεζόδρομος αυτός είναι κεντρικός άξονας του χωριού. Έχει εμπορική και τουριστική αξία. Είναι πλακοστρωμένος και πολύ όμορφα φυτεμένος και διατηρημένος. Στο παρελθόν αποτελούσε κεντρικό άξονα για τον οικισμό αφού συνέδεε την εκκλησία με το σχολείο και την κεντρική πλατεία, ενώ εκατέροθέν του πύκνωναν οι κατοικίες. Κατα την ανάπτυξη του χωριού παρέμεινε ο κεντρικός άξονας και η είσοδος στο χωριό. Μπορεί αυτός να ήταν λόγος για το παρακάτω φαινόμενο.
Στα κτίρια του δρόμου αυτού παρατηρείται ένα ιδιαίτερο φαινόμενο. Ιδίως σε αυτά απ' τη μεριά του ποταμιού, παρατηρούμε μια μετατροπή της όψης σε νεοκλασικίζουσα. Τα κτίσματα τα ίδια φαίνονται να μιμούνται μια νεοκλασική κάτοψη ενώ παραμένουν πέτρινα. Η πέτρινη όψη τους καλύπτεται με σοβά ο οποίος διακοσμείται με ραβδώσεις και αρχίζουν να προσθέτονται στην όψη στοιχεία όπως ψευδοκίονες και να χωρίζεται σε ζώνες, με ανάγλυφα γείσα και περίτεχνα παράθυρα. Παρατηρούμε επίσης ότι σε πολλά από αυτά τα κτήρια το φαινόμενο περιορίζεται την όψη στον δρόμο και αφήνει τις πλαϊνές όψεις γυμνές. Αυτό το φαινόμενο θα μπορούσε να μαρτυρήσει μια μεγάλη ανάγκη για ξαφνικό "εκπολιτισμό".