Το επίμηκες κτίσμα χωρίς πυργάρι με διμερή διαχωρισμό είναι ο πλησιέστερος τύπος κτηρίου στον πιο αντιπροσωπευτικό, το χυτό. Πρόκειται για έναν χώρο πλαισιωμένο από τεσσερις τοίχους που σχηματίζουν συχνά ένα παραλληλόγραμμο, κατάλληλα τοποθετημένο ώστε να ακολουθεί τις υψομετρικές καμπύλες του εδάφους. Η είσοδος βρίσκεται σε μία από τις δύο πλευρές του κτηρίου, η οποία αντικρίζει έναν πέτρινο τοίχο.
Το κτίσμα έχει χαμηλό ύψος και είναι κατασκευασμένο από πέτρα, εκτός από τον σκελετό της οροφής. Είναι διαμορφωμένο ώστε να εξυπηρετεί την ανάγκη προστασίας από τους πειρατές και άρα την πρόθεση των ικαριωτών να κρυφτούν από αυτούς. Από μακριά το κτίσμα αυτό δεν φαίνεται, εξαιτίας των υλικών και του ύψους του αλλά και άλλων παραμέτρων όπως η αντικατάσταση του τζακιού με αναφάντη.
Με τον όρο αναφάντης εννοούμε το κενό στην στέγη που ανοιγοκλείνει για να καλύψει τις ανάγκες του τζακιού επιτρέποντας να ανάβει φωτιά στο εσωτερικό του κτηρίου.
Τέλος, όταν σταμάτησε η απειλή των πειρατών, το χυτό επεκτάθηκε. Αυτός ο τύπος κτιρίου που μελετάμε προκύπτει από την πεπλάτυνση του χυτού.