Δίκτυο Δρόμων

Το Μονοδένδρι, όπως και τα περισσότερα χωριά του Ζαγορίου Ιωαννίνων, χαρακτηρίζεται από τα μοναδικά καλντερίμια που κοσμούν τα σοκάκια του. Πρόκειται για λιθόκτιστα μονοπάτια που φτιάχτηκαν ,αρχικά, για την ένωση των γειτονικών χωριών μεταξύ τους αλλά και για την εξυπηρέτηση των αναγκών των κατοίκων του χωριού και της διάβασης των ζώων μέσα σε αυτό, καθώς εκείνη την εποχή δεν υπήρχε ο κατάλληλος εξοπλισμός για την κατασκευή των δρόμων όπως τους ξερουμε.

Γενικά, οι επιστρώσεις των δρόμων του Μονοδενδρίου διακρίνονται στην άσφαλτο, το χώμα και την πέτρα. Μολονότι, ο οικισμός έχει υποστεί καίριες αλλοιώσεις στο βόρειο μέρος του σχετικά με τα κτίσματα, γίνεται φανερό πως δεν έχει συμβεί το ίδιο και με την οδοποιία. Αρχικά ,υπάρχουν δύο μόνο ασφαλτόδρομοι, ένας που ενώνει το μεσοχώρι με την Βίτσα και ένας που ενώνει την πάνω πλατεία με τα γύρω χωριά. Αν και το μεσοχώρι αποτελεί τον πυρήνα του χωριού, ο δρόμος που περνάει από αυτό είναι δευτερεύων συγκριτικά με αυτόν της πάνω πλατείας που περνάει μέσα από το πιο νέο κομμάτι του χωριού. Οι χωματόδρομοι είναι ελάχιστοι και συναντώνται κυρίως στα όρια του οικισμού, αφήνοντας μας να υποθέσουμε ότι πρόκειται για κομμάτια που δεν έχουν προλάβει ακόμα να υποβληθούν σε επεξεργασία. Ως προς τον πιο παραδοσιακό τρόπο οδοποιίας - τα καλντερίμια, χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: τα νέα και τα παλιά. Τα παλιά συναντώνται στο κέντρο του χωριού και  ξεχωρίζουν από το ειδικό χώρισμα το οποίο βρίσκεται στο μέσο τους και χρησιμοποιούνταν κυρίως από τα ζώα που κουβαλούσαν πιθανά τρόφιμα των κατοίκων. Στο βορειοδυτικό και νοτιοανατολικό τμήμα του οικισμού, παρατηρούνται τα νέα καλντερίμια, κατασκευασμένα από πυκνές, λαξευμένες πέτρες που έχουν υποστεί λύανση και δεν αναπαριστούν με τον ίδιο τρόπο της ιστορία του τόπου.