Το κτίριο βρίσκεται λιγάκι πιο μακριά από την κεντρική πλατεία, κοντά στα σχολεία. Σύμφωνα με αναγραφή στο πρέκι της εισόδου είναι κατασκευασμένο το 1903. Αρχικά χρησιμοοποιούταν ως κατοικία ώσπου κάποια στιγμή έπαψε να έχει κύρια λειτουεγία και έγινε αποθήκη, κυρίως για καπνά αλλά και εκτροφή περιστεριών. Τώρα δεν έχει καμία χρήση, είναι μάλιστα σε κακή κατάσταση διατήρησης.
Το κτίριο ανήκει στη συνηθέστερη τυπολογία της περιοχής, αυτή της επίμηκης κάτοψης με δύο ορόφους και υπόγειο και τα δύο εσωτερικά εγκάρσια χωρίσματα που δημιουργούν τρεις χώρους συμμετρικά ως προς την είσοδο τοποθετημένους. Οι δύο ακριανοί χώροι είναι ίδιοι, ενώ ο μεσαίος είναι λίγο μικρότερος και έχει στη μία του πλευρά το κλιμακοστάσιο. Η στέγη είναι τετράριχτη και πληρώνεται με κεραμίδια.
Το κτίριο είναι λίθινο, με μία σοβατισμένη λωρίδα και βαμμένη μπλε γύρω απ την πόρτα και σε όλο το ύψος του. Τα κουφώματα έχουν πάνω απ' το πρέκι τους το ανακουφιστικό τόξο, το οποίο έχει και διακοσμητικό ρόλο, αφού η μορφή του φαίνεται με τούβλα που διαγράφουν το τόξο. Χαρακτηριστικές είναι επίσης οι ξυλοδεσιές, οι οποίες στηρίζουν την τοιχοποιία του κτιρίου, αλλά παρολ' αυτά δεν είναι εμφανείς στην εξωτερική όψη. Αντίθετα, καλύπτονται από μια λεπτή λωρίδα τούβλων, κυρίως για διακοσμητικούς λόγους, είναι όμως φανερό ότι από πίσω υπάρχει ξυλοδεσιά.