Επισκοπείο

Πλατείες - Πλατώματα - Ελεύθεροι Χώροι

ΧΑΡΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΧΩΡΩΝΚΑΤΟΨΗ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ-ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ-ΣΥΛΛΟΓΟΥΣΚΙΤΣΟ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ ΠΛΑΤΩΜΑ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥ ΝΕΡΟΜΥΛΟΥΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΧΩΡΟΣ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥ ΝΕΡΟΜΥΛΟΥΑΚΤΙΣΤΕΣ ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΤΟΥ ΟΙΚΙΣΜΟΥΠΛΑΤΩΜΑ ΔΡΟΜΟΥ ΣΤΟ ΟΙΚΙΣΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΑΠΛΑΤΥΝΣΗ ΜΟΝΟΠΑΤΙΟΥ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥ ΓΕΦΥΡΙΟΥΚΟΜΒΟΣ ΔΡΟΜΩΝ ΠΛΑΤΩΜΑ ΣΕ ΠΕΡΙΟΧΗ ΚΟΜΒΟΥ (ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΔΡΟΜΟΥ ΚΑΙ ΣΚΑΛΑΣ)

ΔΗΜΟΣΙΟΙ-ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΧΩΡΟΙ:
  

 Οι ελεύθεροι χώροι παρατηρούνται στο πάνω από τον ασφαλτόδρομο τμήμα του χωριού. Οι περισσότεροι εξ’ αυτών βρίσκονται πλησίον ή και εντός του οικιστικού κέντρου, αλλά πολλά πλατώματα κάνουν την εμφάνισή τους και μακριά από αυτό, πολύ κοντά όμως στο μικρό οδικό δίκτυο.
    

Πιο συγκεκριμένα, η πλατεία του χωριού εντοπίζεται εντός του οικιστικού κέντρου, σε μικρή κλίμακα, αποτελώντας ταυτόχρονα έναν άτυπο αρμό μεταξύ της Εκκλησίας και του Πολιτιστικού Συλλόγου. Δεδομένου λοιπόν ότι στην πλατεία του εκάστοτε χωριού εντοπίζεται η δημόσια και συλλογική δράση, η τοποθέτησή της στο συγκεκριμένο σημείο κι ο χώρος που έχει διατεθεί γι’ αυτήν μάλλον δεν πληρούν τα λειτουργικά κριτήρια που έχουμε στο μυαλό μας. Παρόλα αυτά, κάθε χρόνο πλήθος εκδηλώσεων λαμβάνουν χώρα σ’ αυτό το σημείο και ένα μεγάλο μέρος κατοίκων αλλά και επισκεπτών συγκεντρώνονται εκεί. Σε ένα οικιστικό κέντρο, είναι φυσικό κι επόμενο να προκύπτει η ανάγκη για δημιουργία ελεύθερων χώρων. Σε ό,τι αφορά τα πλατώματα εγγύς του οδικού δικτύου όμως δε φαίνεται να ήταν κ τόσο επιτηδευμένη η δημιουργία τους. Αυτά τα σημεία ήταν δυνατόν να προσπελαστούν είτε από πεζούς είτε από αναβάτες με τα ζώα τους, γεγονός που δημιούργησε με τον καιρό διαπλατύνσεις, αυθορμήτως. Παρατηρείται μάλιστα, ότι αυτές οι διαπλατύνσεις είναι ακόμη πιο έντονες κ ακόμη περισσότερες στους κόμβους του οδικού δικτύου.
  

Τέλος, ένα γενικότερο αξιοσημείωτο φαινόμενο που εντοπίζεται, είναι αυτό του συγκερασμού δημόσιου –ιδιωτικού , σε ό,τι αφορά τους νεκρούς χώρους μεταξύ των οικημάτων. Λόγου χάρη, μια θεωρητικά ιδιωτική αυλή, ούσα πλησίον μονοπατιού κι επομένως προσπελάσιμη από τον οποιοδήποτε περαστικό, αυτομάτως αποκτά ένα (ημι)δημόσιο χαρακτήρα. Αντίστροφα, νεκρός χώρος θα μπορούσε να θεωρηθεί ο κενός χώρος μεταξύ των ορίων κτισμάτων, ο οποίος εξαιτίας του μικρού του μεγέθους και του ακανόνιστου σχήματός του, δεν έχει συγκεκριμένη χρήση. Επομένως ενώ πρόκειται για θεωρητικά δημόσιο χώρο, λαμβάνει πολλές φορές έναν χαρακτήρα πιο ιδιωτικό.