Εξέλιξη - Ανάπτυξη

Η ανάπτυξη του οικισμού φαίνεται να ξεκίνησε από δύο πυρήνες. Ο πρώτος είναι η σημερινή γειτονιά της Αγίας Άννας στη βάση του λόφου ανατολικά του ποταμιού όπου υπάρχει ενετικό κτίσμα με επιγραφή από το 1504. Στο πλάτωμα δίπλα από αυτό, βρίσκεται η εκκλησία της Αγίας Άννας που και αυτή είναι πιθανώς ενετική.

Ο δεύτερος πυρήνας βρίσκεται στο λόφο δυτικά του ποταμιού, στην περιοχή που οι κάτοικοι ονομάζουν Μπαμπαμέτη. Εκεί υπάρχει μεγάλο συγκρότημα με κλειστή κεντρική αυλή, από τις οικοδομικές λεπτομέρειες του οποίου, συμπεραίνουμε ότι είναι ενετικό. Η εποπτική και οχυρωμένη θέση του σε συνδυασμό με τα ανοίγματα και τις πολεμίστρες που εντοπίσαμε μπορούν να οδηγήσουν στο συμπέρασμα ότι ήταν ένα είδος φρουρίου. Άλλωστε οι μαρτυρίες των κατοίκων αναφέρουν ότι και κατά την Τουρκοκρατία είχε παρόμοια χρήση από τον Αγά της περιοχής Μπαμπά-Αχμέτ.

Μετά το πέρας της Τουρκοκρατίας πολύ σημαντικό γεγονός για την εξέλιξη του χωριού αποτέλεσε το κτίσιμο του σχολείου το 1899 στο βόρειο άκρο του οικισμού από όπου σήμερα διέρχεται ο κεντρικός δρόμος. Η επιλογή της Ποταμίδας για τη στέγαση του σχολείου που εξυπηρετούσε και μια ευρύτερη περιοχή υποδεικνύει τη σημασία του οικισμού και της θέσης του. 

Όταν πλέον το 1913 επί Βενιζέλου ανοίγεται ο κεντρικός δρόμος Καλουδιανών - Χρυσοσκαλίτισσας, παράλληλα στο ποτάμι, οι κάτοικοι ξεκινούν να χτίζουν τις ιδιοκτησίες τους εκατέρωθεν του. Έξάλλου δεν υπήρχε πλέον ανάγκη οι κατοικίες να βρίσκονται σε πιο οχυρωμένες θέσεις. Ο οικισμός έτσι εξαπλώθηκε με μια γραμμική ανάπτυξη κατά μήκος του δρόμου και συνεπώς του ποταμιού. Στις παριές του δρόμου συγκεντρώνονται και τα περισσότερα κτήρια από τη δεκαετία του ‘60.