Χαρακτηριστικό της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής είναι η χρήση των τοπικών υλικών, τα οποία στη Σαντορίνη έχουν εξαιρετικές ιδιότητες λόγω του ηφαιστιογενούς τους χαρακτήρα. Συνεπώς τα συνήθη υλικά κατασκευής είναι : η μαυρόπετρα, η οποία είναι το πιο σκληρό πέτρωμα του νησιού και πολύ δύσκολα κατεργάσιμο , η συμπαγής κοκκινόπετρα και η σπογγώδης κοκκινόπετρα με πολύ μικρό βάρος, καθώς και η κίσσηρη ή ελαφρόπετρα .Το υλικό όμως με τη μεγαλύτερη σημασία είναι η άσπα ή θηραϊκή γη ή ποτζουλάνα ή τέφρα , καθώς εξορύσσεται εύκολα και σκληρύνεται σε επαφή με την ατμόσφαιρα , έχει εξαιρετικές υδραυλικές ιδιότητες και με την πρόσμιξη ασβέστη μετατρέπεται σε ανθεκτικότατο κονίαμα. Έτσι η άσπα δίνει τη δυνατότητα να γεφυρωθούν ανοίγματα έως τέσσερα μέτρα με θολωτές κατασκευές χωρίς τη χρήση πρόσθετου οπλισμού. Άλλα υλικά ήταν ο ασβέστης που έπαιρναν κυρίως από το βουνό του Προφήτη Ηλία, το βρόχινο νερό που συγκέντρωναν σε δεξαμενές, ή το θαλασσινό. Επίσης, η ντόπια ξυλεία, που όμως ήταν λίγη, κι έτσι εισήγαγαν από την Ίο, την Κρήτη, ή την Ρωσία .
(Πηγή/Προέλευση:
http://www.santorini.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=140&Itemid=68&lang=el)