Ανάλυση Ιδιωτικών Ελεύθερων Χώρων

 Οι αυλές αποτελούν αναπόσπαστο και σημαντικό τμήμα του θηραϊκού αρχιτεκτονικού τοπίου.

Η διάταξη  και το μέγεθος τους συναρτάται άμεσα από την  κάτοψη της οικίας, ενώ μια αυλή καταλαμβάνει συνήθως περί το 1/3 της ιδιοκτησίας.

Τοποθετημένες κατά κανόνα στο μπροστινό τμήμα κάθε οικοπέδου, λειτουργούν ως μεταβατικός χώρος ανάμεσα  στην ιδιωτική κατοικία και την είσοδο από τον δημόσιο δρόμο.

Παρατηρείται υψομετρική διαφορά της αυλής σε σχέση με τον δρόμο, η οποία σε συνδυασμό με τους ψηλούς περιμετρικούς κτιστούς μαντρότοιχους της, περιορίζει την οπτική επαφή και εντείνει το στοιχείο της ιδιωτικότητας.

Εξαίρεση αποτελούν οι εξωτερικές αυλές νεόκτιστων κτιρίων, στις οποίες η περίφραξη αποτελείται από μάντρα με κιγκλίδωμα. Στις παραπάνω περιπτώσεις, η ύπαρξη οπτικής επαφής μεταξύ αυλής – δρόμου, διαμορφώνει μια λιγότερο αυστηρή επικοινωνιακή σχέση δημοσίου – ιδιωτικού.

Σε ο,τι αφορά στον εξοπλισμό της αυλής, αυτός περιλαμβάνει ένα σύνολο από δομές διατεταγμένες πλευρικά στους τοίχους.Αυτές, κατά κανόνα, είναι η στέρνα για τη συλλογή του βρόχινου νερού,το αποχωρητήριο και ο παραδοσιακός κτιστός φούρνος, ενώ συχνά υπάρχει η ανοιχτή κλίμακα προς το δώμα αλλά και ο χώρος για τα ζώα.